Νίκος Τουλίκας, όταν το ταλέντο, η αγάπη και η θέληση ξεπερνούν κάθε εμπόδιο!
Που μπορεί να φτάσει ένα παιδί με νοητική υστέρηση και αυτισμό από μία πολύτεκνη, αγροτική οικογένεια από το Νησί Ημαθείας; Ο Νίκος Τουλίκας απέδειξε ότι όταν αγαπάς αυτό που κάνεις και έχεις υπομονή, θέληση και επιμονή, κανένα πρόβλημα, κανένας είδους αναπηρίας δεν μπορεί να περιορίσει τα όνειρά σου να γίνουν πραγματικότητα!
Ο Νίκος γεννήθηκε το 1995. Η πρώτη του επαφή με τον αθλητισμό ήταν το 2012, όταν ξεκίνησε να προπονείται με το Προπονητικό Πρόγραμμα των Χειμερινών Αθλημάτων των Special Olympics Hellas στο σκι αντοχής. Πήγαινε με χαρά στις προπονήσεις, βελτίωσε την φυσική του κατάσταση και συμμετείχε σε διάφορες δράσεις.
Οι διακρίσεις του στον αθλητισμό ξεκίνησαν το 2013, όταν σε ηλικία 18 ετών, στους Παγκόσμιους Χειμερινούς Αγώνες των Special Olympics στην Pyeongchang της Ν. Κορέας, κατέκτησε δύο μετάλλια (ασημένιο και χάλκινο), στο Σκι Αντοχής.
Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τους δρόμους αντοχής των 5 και 10 χλμ. και το 2015 συμμετείχε στους Παγκόσμιους Αγώνες των Special Olympics στο Λος Άντζελες των ΗΠΑ, όπου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία του, στα 5 χλμ., με επίδοση 23.48.0!
Το 2016 συμμετείχε για πρώτη φορά στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου της ΕΑΟΜ ΑμεΑ (Εθνική Αθλητική Ομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρίες) όπου κατέκτησε την πρώτη θέση στα 5 χλμ. στην κατηγορία Τ20 της νοητικής υστέρησης με χρόνο 21.55.0!
Το 2017, στην Αφή της Φλόγας για τους Παγκόσμιους Χειμερινούς Αγώνες των Special Olympics της Αυστρίας, ήταν ο πρώτος Έλληνας Λαμπαδηδρόμος, ενώ στους ίδιους αγώνες τον Μάρτιο του 2017, κατέκτησε τρία μετάλλια! Χρυσό στα 2.500μ. σκι αντοχής, ασημένιο μετάλλιο στα 1.500μ. σκι αντοχής και χάλκινο μετάλλιο στην σκυταλοδρομία.
Συνεχίζοντας και στην ΕΑΟΜ ΑμεΑ, τον Μάιο του 2017 συμμετείχε για δεύτερη φορά στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου ΑμεΑ, όπου κατέκτησε την πρώτη θέση στα 5 και10 χλμ. και κατέρριψε το Πανελλήνιο Ρεκόρ στα 10 χλμ της κατηγορίας Τ20 με χρόνο 44.16.0, το οποίο άντεχε δώδεκα χρόνια! Σημειώνεται ότι το προηγούμενο ρεκόρ το είχε σημειώσει τον Μάιο του 2005 ο Νίκος Βαρούχας με επίδοση 47.46.0.
Εκτός από την συμμετοχή του στα SpecialOlympicsHellas και στην ΕΑΟΜ ΑμεΑ, ο Νίκος συμμετέχει επίσης στους αγώνες της σειράς RunGreece, σε δρόμους υγείας και δυναμικού βαδίσματος σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, όπως και στον δρόμο των 5.000μ. που διεξάγεται ταυτόχρονα με τον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας.
Η μητέρα του Νίκου, κα. Έφη Καραγιάννη, η οποία βρίσκεται συνεχώς δίπλα του, θα μας σκιαγραφήσει την προσωπικότητά του και θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε πως η αγάπη της οικογένειας και η πίστη ότι τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο έκαναν τον Νίκο πρωταθλητή στους στίβους και στην ζωή!
"Ο Νικόλας έχει νοητική υστέρηση και αυτισμό. Έχει σημαντικές δυσκολίες στην κατανόηση της επικοινωνίας και αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του με τον δικό του τρόπο. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Νησίου και στο γυμνάσιο Καβασίλων με παράλληλη στήριξη.Όλα αυτά τα χρόνια προσπαθούμε να του δώσουμε όλα εκείνα τα εφόδια που θα τον βοηθήσουν να είναι η ζωή του όσο γίνεται πιο εύκολη. Μάθαμε πολλά μέσα σε αυτό το ταξίδι των 22 χρόνων, διαβάσαμε βιβλία και ψάξαμε στο διαδίκτυο, αλλά τα περισσότερα τα έχουμε αποκομίσει από την μακρόχρονη εμπειρία μας μαζί του. Έχουμε μάθει πλέον τι είναι αποτελεσματικό γι αυτόν και πώς να τον βοηθάμε όταν είναι αναστατωμένος και όταν θέλει να γίνεται αυτό που επιθυμεί.
Σε μια πολύτεκνη οικογένεια όπως εμείς, είναι δύσκολο όταν υπάρχει ένα άτομο με αναπηρία γιατί λόγω των προβλημάτων του χρειάζεται συνεχή φροντίδα, υποστήριξη και καθημερινό αγώνα. Πολλές φορές οι ισορροπίες διαταράσσονται λόγω της αυξημένης έντασης εξαιτίας της Νοητικής Υστέρησης και του Αυτισμού του αλλά ως οικογένεια προσπαθούμε να ξεπερνάμε τα εμπόδια και τις δυσκολίες ενωμένοι και συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Μια τυπική μέρα του Νίκου ξεκινάει με το πρωινό ξύπνημα το οποίο γίνεται δύσκολα! Στην συνέχεια ντύνεται, τρώει και παίρνουμε το λεωφορείο για να πάμε στην Αλεξάνδρεια όπου γίνονται οι προπονήσεις. Όταν επιστρέφουμε και ενώ πρέπει να κάνει την αποκατάστασή του, αυτό δεν γίνεται συνήθως …Το μεσημέρι τρώει, κάποιες φορές ξεκουράζεται και κάποιες όχι. Επιλέγει να κάνει αυτά που πρέπει όταν θέλει αυτός. Τις μέρες που δεν έχει προπόνηση του αρέσει να πηγαίνει στο χωράφι με τον πατέρα του. Αυτό που θα ήθελα να τονίσω είναι πως ότι κι αν κάνει πάντα χρειάζεται την υπενθύμιση, την προτροπή και την επίβλεψη μας.
Ο Νικόλας ξεκίνησε τον αθλητισμό το 2012. Το 2013,ως μέλος της Ελληνικής αποστολής των Special Olympics συμμετείχε στους Παγκόσμιους Χειμερινούς Αγώνες στην Ν. Κορέα, στο άθλημα του σκι αντοχής, όπου επέστρεψε με τα πρώτα του μετάλλια. Στην συνέχεια, το 2015, στους Παγκόσμιους Αγώνες Special Olympics στις ΗΠΑ συμμετείχε για πρώτη φορά στον στίβο, στα 5 χλμ. κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο για την Ελλάδα! Το 2017, ως μέλος της Ελληνικής αποστολής συμμετείχε με την Ελληνική αποστολή των Special Olympics στους Παγκόσμιους Χειμερινούς Αγώνες στο σκι αντοχής στην Αυστρία και είχε την τιμή να είναι ο Πρώτος Έλληνας Λαμπαδηδρόμος στην Τελετή της Αφής της Φλόγας της Ελπίδας!
Η διάκριση του Νικόλα στις ΗΠΑ το καλοκαίρι του 2015, πιστεύω ότι είναι η πιο σημαντική του έως σήμερα, διότι ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχε σε δρόμο μεγάλης απόστασης και κατάφερε να φέρει την 1η θέση στην κατηγορία του! Αυτός ήταν και ο λόγος που θεωρήσαμε καταλληλότερο να ασχοληθεί με τους δρόμους αντοχής των 5 και 10 χλμ. Γράφτηκε στο Αθλητικό Σωματείο ΑμεΑ Ν. Ημαθίας ‘’ΑΙΓΕΣ’’ για να μπορεί να συμμετέχει σε αγώνες της ΕΑΟΜ-ΑμεΑ. Στην αρχή έκανε προπονήσεις με κάποιους δρομείς μεγάλων αποστάσεων, οι οποίοι πίστεψαν στις δυνατότητες του Νίκου και συνεχίζουν να τον στηρίζουν μέχρι και σήμερα. Τα παιδιά αυτά δέθηκαν μαζί του, έγιναν πολύ καλοί φίλοι και τρέχουν παρέα σε πολλούς δρόμους αντοχής. Ο Νικόλας είναι πολύ χαρούμενος, τους αγαπάει πολύ και τους έχει ως πρότυπα. Επίσης μέσα από την συμμετοχή του σε διάφορους αγώνες έκανε νέους και καλούς φίλους οι οποίοι τον αποδέχονται γι αυτό που είναι! Από τον Μάιο του 2016, που τον ανέλαβε ο νέος του προπονητής Νικηφόρος Μπελαγιάννης, οι προπονήσεις του είναι σχεδόν καθημερινές και πολλές φορές και διπλές. Ο βασικός στόχος του Νίκου για το 2018 είναι η πρώτη θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου “ΟΠΑΠ 2018” της ΕΑΟΜ-ΑμεΑ στα 5 και 10 χλμ., που θα γίνει τον Ιούνιο (23-24) στην Αθήνα. Στα πλαίσια της προετοιμασίας του για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα θα συμμετάσχει τον Μάρτιο στα 5 χλμ. του Ημιμαραθωνίου της Αθήνας, με το αθλητικό σωματείο ΑΙΓΕΣ και στα 1.000μ. με τα Special Olympics Hellas. Επίσης τον Απρίλιο θα αγωνιστεί στα 5 χλμ. στον Μαραθώνιο Μέγας Αλέξανδρος στη Θεσσαλονίκη, καθώς και σε κάποιες ημερίδες εντός σταδίων.
Η προσπάθεια του Νίκου, οι υπερβάσεις και οι επιτυχίες του θέλουμε να πιστεύουμε ότι έχουν παρακινήσει και εμπνεύσει τις οικογένειες με παιδιά με νοητική υστέρηση, αυτισμό ή άλλες αναπηρίες να ασχοληθούν με τον αθλητισμό, να δραστηριοποιηθούν και να κοινωνικοποιηθούν. Ο Νικολάκης έχει γίνει πρότυπο για όλους μας, κάνει έναν καθημερινό αγώνα για να αποδείξει πως τα άτομα με αναπηρία μπορούν να καταφέρουν πολλά πράγματα αρκεί να έχουν δίπλα τους ανθρώπους να τους στηρίζουν και στέλνει με αυτό τον τρόπο τα δικά του μηνύματα μέσω του αθλητισμού. Μάλιστα έχει γίνει και Εθελοντής Δότης Μυελού των Οστών για το Όραμα Ελπίδας. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο αθλητισμός στα άτομα με αναπηρίες τους δίνει κίνητρα και θάρρος να συνεχίσουν να αγωνίζονται. Ωστόσο, είναι ένα δύσκολο εγχείρημα το οποίο χρειάζεται συνεχή προσπάθεια, υποστήριξη, υπομονή, επιμονή και θέληση γι αυτό που κάνουν. Εδώ θα ήθελα να διευκρινήσω ότι η αποστολή, το πρόγραμμα και η φιλοσοφία των Special Olympics είναι, μέσω του αθλητισμού, να βοηθήσουν τα άτομα µε διανοητική αναπηρία, να ενταχθούν στην κοινωνία και να τους προσφέρει τη δυνατότητα να αναπτυχθούν σωµατικά, διανοητικά, κοινωνικά και πνευµατικά, µοιραζόµενοι τη χαρά που ο αθλητισµός προσφέρει, σε ένα περιβάλλον σεβασµού και αποδοχής. Ενώ ο σκόπος της ΕΑΟΜ-ΑμεΑ (Εθνική Αθλητική Ομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρίες) είναι να βοηθήσει τα άτομα με αναπηρίες να ασχοληθούν με τον πρωταθλητισμό.
Όταν ξεκίνησε τον αθλητισμό δεν γνωρίζαμε τι θα του επεφύλασσε το μέλλον και μέχρι που θα μπορούσε να φτάσει και ίσως να μην το μάθουμε τελικά ποτέ! Όλη αυτή η εμπειρία μας έχει κάνει να συνειδητοποιήσουμε πόσο σκληρά αγωνίζεται για να επιτύχει τον κάθε του στόχο και χαιρόμαστε πραγματικά όταν αυτοί οι στόχοι εκπληρώνονται! Βέβαια υπήρξαν και πολλές δυσκολίες που μας αποθάρρυναν και μας απογοήτευαν αλλά συνειδητοποιήσαμε ότι ο Νίκος θα στερούνταν πολύ περισσότερα πράγματα από ότι θα κέρδιζε, αν σταματούσε. Τελικά η δύναμη της ψυχής είναι ανεξάντλητη και τόσο ισχυρή που μαζί με την θέληση και την επιμονή μπορούν να ξεπεράσουν όλα τα εμπόδια!
