Ο Αλέξανδρος Παπαμιχαήλ είναι αναμφισβήτητα ο καλύτερος Έλληνας βαδιστής όλων των εποχών! Με συμμετοχή σε όλες τις παγκόσμιες και πανευρωπαϊκές διοργανώσεις την τελευταία πενταετία, έχει να επιδείξει μια αξιοθαύμαστη σταθερότητα και συνέπεια στα κορυφαία αθλητικά γεγονότα του στίβου. Ο κάτοχος των Πανελληνίων ρεκόρ σε 20km και 50km βάδην, αλλά και στα 5km βάδην στον κλειστό στίβο, έχει να επιδείξει την συμμετοχή του στους δύο τελευταίους Ολυμπιακούς Αγώνες, στο Ρίο το 2016 και στο Λονδίνο το 2012, καθώς και στα τρία τελευταία παγκόσμια πρωταθλήματα, το 2013, 2015 και 2017.

Οι διακρίσεις όμως του Αλέξανδρου ξεκίνησαν πριν περισσότερο από μια δεκαετία, όταν το 2006, σε ηλικία 18 ετών, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων στο Πεκίνο κατέλαβε την 9^η θέση στο αγώνισμα των 10km βάδην, ενώ το 2007, στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων στο Χένγκελο της Ολλανδίας κατέλαβε την 5^η θέση στο ίδιο αγώνισμα. Οι διακρίσεις συνεχίστηκαν στην κατηγορία των Νέων με την 6^η θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Κάουνας της Λιθουανίας το 2009 στα 20km βάδην.

Στην κατηγορία των Ανδρών ξεχωρίζει οπωσδήποτε η παρουσία του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, όπου και στα δύο αγωνίσματα, 20km και 50km, πέτυχε τα ισχύοντα πανελλήνια ρεκόρ με 1ωρ.21.12 και 3ωρ.49.56, καταλαμβάνοντας αντίστοιχα την 15^η και 22^η θέση.  Από τις τρεις του παρουσίες σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα, η καλύτερη ήταν το 2013 στην Μόσχα όπου κατέλαβε την 16^η στα 20km, ενώ το 2014 στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Ζυρίχης το 2014 κατετάγη 13^ος στα 50km.

Αλέξανδρε, τι σε έκανε να αγαπήσεις και να ασχοληθείς με το βάδην;

Ξεκίνησα το βάδην μετά από την παρότρυνση του πρώην προπονητή μου στην Καρδίτσα, όπου στην αρχή δεν μου άρεσε και το … σνόμπαρα! Όταν όμως μόνο με ενάμιση μήνα προπόνηση κέρδισα το Πανελλήνιο Σχολικό Πρωτάθλημα το 2003, άρχισε σταδιακά να μου αρέσει όλο και περισσότερο και στο τέλος με κέρδισε! Γενικά παρόλο που είχα ασχοληθεί και με άλλα αγωνίσματα από πολύ μικρή ηλικία, και σε κάποιες στιγμές παράλληλα με το στίβο, όπως μπάσκετ, τένις, βόλεϊ, ποδόσφαιρο, πάντοτε επέστρεφα στο στίβο!  Πριν από το βάδην είχα ασχοληθεί με τους δρόμους  ημιαντοχής  και ανωμάλου δρόμου.

Πόσο σε επηρεάζει η έλλειψη αγώνων και συναγωνισμού στην Ελλάδα;

Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχουν εγκεκριμένοι αγώνες ώστε να υπολογίζεται η επίτευξη των ορίων για τις μεγάλες διοργανώσεις. Ουσιαστικά διεξάγονται μόνο τα Πανελλήνια Πρωταθλήματα σε 20km και 50km βάδην, όπου όντως για εμένα δεν υπάρχει συναγωνισμός και οι συμμετοχές είναι λίγες, ιδιαίτερα στα 50km, οπότε είναι μονόδρομος η αναζήτηση αγώνων στο εξωτερικό. Αυτό σαφώς και με επηρεάζει αρνητικά όσον αφορά το μέλλον του αγωνίσματος, αλλά το να συμμετάσχουμε όμως σε αγώνες του εξωτερικού έχει και τα θετικά του στοιχεία, καθώς συνήθως αγωνιζόμαστε με τους περισσότερους αθλητές που βρίσκονται  και στις μεγάλες  διοργανώσεις  και αυτό είναι πολύ σημαντικό  για την σωστή  προετοιμασία μας.

Τι σκέφτεσαι σε έναν αγώνα 50Km που διαρκεί σχεδόν 4 ώρες;

Σκέφτομαι πάρα πολλά πράγματα, αλλά το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι η συγκέντρωση στα περάσματά μου και να μην αφήνω εξωγενείς παράγοντες να με επηρεάζουν. Αυτό βέβαια το έχω δουλέψει πολύ κατά την διάρκεια της προετοιμασίας και της προπόνησής μου, η οποία είναι και ουσιαστικά πολύ πιο δύσκολη και επίπονη διαδικασία από τον αγώνα, καθώς προϋποθέτει πάρα πολλά και μοναχικά χιλιόμετρα! 

Μπορεί το μυαλό να καθοδηγήσει το σώμα να νικήσει την κούραση; Πως το επιτυγχάνεις εσύ αυτό;

Οι αγώνες των 20km και 50km είναι τελείως διαφορετικοί αγώνες μεταξύ τους!  Στα 50km πρέπει να έχεις πραγματικά πάρα πολλά ψυχικά αποθέματα, καθώς η κούραση είναι μεγάλη κι εκεί πρέπει να λειτουργήσει το μυαλό, έτσι ώστε να μην χαθεί η συγκέντρωση και να μην επηρεαστείς από τους εξωγενείς παράγοντες. Τα 20km είναι ένας τελείως διαφορετικός αγώνας, έχει περισσότερη ένταση και θεωρώ ότι πολλές φορές είναι πιο δύσκολος απ’ ότι τα 50km! Στον αγώνα των 50km το πιο σημαντικό είναι ο έλεγχος της ενέργειας και ο σωστός τρόπος ενυδάτωσης  που έχει σχεδιασθεί με ιδιαίτερη προσοχή αναλόγως με τις συνθήκες του αγώνα (υψηλή θερμοκρασία, υγρασία, βροχή, κλπ), έτσι ώστε το σώμα να μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις και στην επιβάρυνση του αγώνα.

Πόσο σημαντική είναι η πνευματική προετοιμασία έτσι ώστε το σώμα να ανταπεξέλθει σε έναν τόσο απαιτητικό αγώνα;

Και η πνευματική προετοιμασία είναι θέμα προπόνησης και εκεί πρέπει να την «δουλέψεις»! Σαφώς η προσωπικότητα του κάθε αθλητή είναι διαφορετική και παίζει σημαντικό ρόλο, καθώς κάποιοι επηρεάζονται περισσότερο από το στρες και το άγχος του αγώνα. Νομίζω  η εμπειρία που έχω αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια συμμετέχοντας σε αρκετές  διοργανώσεις με έχει βοηθήσει να βελτιώσω σημαντικά την πνευματική μου ετοιμότητα. Προσπαθώ να είμαι ήρεμος και να απομονώνω ότι μπορεί  να με επηρεάσει. 

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά εκείνα που πρέπει να έχει ένας καλός βαδιστής;

Πιστεύω ότι το πιο βασικό χαρακτηριστικό είναι η προσωπικότητα του αθλητή! Υπάρχουν περιπτώσεις πρωταθλητών που τα σωματικά τους χαρακτηριστικά να μην ήταν τα ιδανικά, αλλά λόγω της ισχυρής τους προσωπικότητας διέπρεψαν! Όσον αφορά τα σωματικά χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει ένα νέο παιδί που θέλει να ασχοληθεί με το βάδην είναι καλό επίπεδο αντοχής με σωστό νευρομυϊκό σύστημα. Σαφώς και η ανατομία του σώματος θα βοηθήσει στην εκμάθηση της τεχνικής, η οποία είναι πάρα πολύ σημαντική, όπως είναι για παράδειγμα ο βαθμός και η ικανότητα του «σπασίματος» της λεκάνης, που είναι βασικό στοιχείο της κίνησης του βάδην.

Ποιος είναι ο χρόνος αποκατάστασης μετά από έναν αγώνα 20km ή 50km;

Σε αθλητές υψηλού επιπέδου η πλήρης αποκατάσταση μετά από έναν αγώνα 50km μπορεί να φτάσει και τον έναν μήνα, έτσι ώστε να μπορείς να συμμετάσχεις στον επόμενο αγώνα.  Στα 20km ο χρόνος είναι διαφορετικός, μπορείς και μετά από μια εβδομάδα να αγωνιστείς ξανά. Για παράδειγμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες που συμμετείχα και στα δύο αγωνίσματα, είχα χρόνο ξεκούρασης έξι ημέρες, ο οποίος δεν είναι αρκετός, αλλά είναι καλός. Έχω κάνει βέβαια σε διάστημα πέντε ημερών και τους δύο αγώνες. Βασικό στοιχείο που διαφοροποιεί τον χρόνο αποκατάστασης είναι και η ένταση του κάθε αγώνα.

Έχεις σκεφθεί να συμμετάσχεις ποτέ σε έναν αγώνα ημιμαραθωνίου ή μαραθωνίου, δεδομένου ότι, χιλιομετρικά τουλάχιστον, είναι πολύ κοντά στα αγωνίσματα σου;

Όχι! Δεν το έχω σκεφθεί ποτέ! Πιστεύω ότι τα 20 και 50km βάδην είναι από τα πιο επίπονα και δύσκολα  αγωνίσματα του στίβου, οπότε αυτή η σκέψη δεν με έχει απασχολήσει!

Πόσο σημαντική είναι η τεχνική σε έναν αγώνα βάδην;

Η τεχνική είναι σαφώς πάρα πολύ σημαντική στο βάδην, καθώς η μη σωστή τεχνική επιφέρει την ποινή της ακύρωσης! Δεν έχω ακυρωθεί ποτέ σε μεγάλη διοργάνωση, αλλά από την άλλη έχω αισθανθεί αδικημένος γιατί σε ορισμένες κούρσες αθλητές που δεν βάδιζαν σωστά έφτασαν στα μετάλλια.  Βέβαια σε υψηλό επίπεδο αγώνων αυτό είναι κάτι που δεν συμβαίνει συχνά. Ταυτόχρονα όμως οι αθλητές υψηλού επιπέδου βρίσκονται πολλές φορές οριακά κοντά στην ακύρωση, και η τύχη παίζει τον ρόλο της εδώ …

Πόσο σημαντική είναι η σχέση προπονητή-αθλητή; Τι ξεχωρίζεις στον δικό σου προπονητή;

Πέρυσι άλλαξα προπονητή και γυμναζόμουν ουσιαστικά μόνος μου. Από φέτος συνεργάζομαι με τον Παναγιώτη Χαραμή και είμαι αρκετά ευχαριστημένος. Η επικοινωνία και η χημεία στην σχέση αθλητή-προπονητή είναι για εμένα το πιο σημαντικό,  ακόμη και από το προπονητικό κομμάτι. Εάν δεν υπάρχουν αυτά τα στοιχεία, ούτε η προπόνηση μπορεί να είναι αποδοτική, ούτε στον αγώνα θα έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ποιοι είναι οι αγωνιστικοί στόχοι για το 2018; Θα ασχοληθείς και με τα δύο αγωνίσματα (20km& 50km);

Η προετοιμασία πηγαίνει καλά μέχρι στιγμής αν και είναι σχετικά νωρίς ακόμα, πιστεύω ότι το βάρος θα είναι και φέτος στα 20km βάδην.  Θα αποφασίσω το Μάιο, στο Παγκόσμιο Κύπελλο Βάδην, αν θα αγωνιστώ και στα 50km. Αρχικά ο πρώτος αγώνας μου επίσημος  για το 2018 θα είναι το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 20km που θα γίνει τον Μάρτιο στα Μέγαρα, έπειτα κάποιο μίτινγκ για επιβεβαίωση του ορίου για τα ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Βερολίνου με  πρώτο μεγάλο στόχο φέτος το παγκόσμιο κύπελλο στη Σαγκάη. Πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο θα αποφασίσω σε ποιο από τα δύο αγωνίσματα θα αγωνιστώ εκεί.  Ο μεγάλος μου στόχος για φέτος είναι φυσικά το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα τον Αύγουστο όπου θα αγωνιστώ σε μόνο ένα από τα δύο αγωνίσματα, καθώς οι ημερομηνίες διεξαγωγής τους είναι πολύ κοντά.

Θα αγωνιστείς στον κλειστό στίβο το 2018;

Ο κλειστός στίβος δεν αποτελεί αγωνιστικό μου στόχο, αλλά ναι, θα κάνω ένα προπονητικό «πέρασμα» στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα.

Σε ποια διοργάνωση θεωρείς ότι έχεις κάνει την πιο επιτυχημένη σου εμφάνιση;

Σίγουρα η πιο επιτυχημένη μου χρονιά ήταν το 2012 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου και λόγω ότι πέτυχα τις καλύτερές μου επιδόσεις και λόγω των θέσεων που πήρα, αλλά και επειδή ήταν και η πρώτη μου Ολυμπιάδα! Δεν θεωρώ βέβαια ότι οι χρονιές που ακολούθησαν την Ολυμπιάδα του Λονδίνου ήταν αποτυχημένες, απλά υπήρξε μια σειρά συγκυριών που εμένα δεν με ευνόησε, αλλά αυτή είναι και η ομορφιά και η γοητεία του πρωταθλητισμού!

Πόσα χιλιόμετρα βαδίζεις σε εβδομαδιαία βάση; Τι άλλο περιλαμβάνει η προπόνησή σου;

Ο μέγιστος αριθμός χιλιομέτρων που έχω φτάσει είναι τα 220 χιλιόμετρα την εβδομάδα, γεγονός που σημαίνει διπλές προπονήσεις κάθε ημέρα! Τα λιγότερα χιλιόμετρα που κάνω σε εβδομαδιαία βάση είναι 120 με 140 χιλιόμετρα. Φυσικά τα χιλιόμετρα ποικίλλουν ανάλογα με την περίοδο της προετοιμασίας και τον αγώνα για τον οποίο προετοιμάζομαι. Επίσης σημαντικό κομμάτι της προπόνησής μου είναι η αποθεραπεία και η αποκατάσταση.  Η καλή διατροφή, εστιασμένη στις ενεργειακές μου ανάγκες, παίζει επίσης πολύ σημαντικό ρόλο στη προετοιμασία μου.

Περιέγραψε μας την πιο ευτυχισμένη στιγμή της αθλητικής σου καριέρας έως σήμερα.

Σαφώς και η συμμετοχή μου στις δύο Ολυμπιάδες, του Λονδίνου και του Ρίο, είναι οι στιγμές που ξεχωρίζω. Ειδικότερα όμως δεν θα ξεχάσω ποτέ πιστεύω την Τελετή Λήξης της Ολυμπιάδας του Λονδίνου και την Τελετή Έναρξης της Ολυμπιάδας του Ρίο! Μοναδικές στιγμές!

Ποια θα ήταν η συμβουλή σου σε ένα νέο παιδί που έχει ταλέντο στην αντοχή, να ασχοληθεί με το βάδην ή με τους αγώνες δρόμου;

Ανοίγουμε ένα μεγάλο θέμα … Δυστυχώς γνωρίζουμε ότι όσον αφορά τον πρωταθλητισμό τουλάχιστον, στην Ελλάδα ο δρόμος είναι δύσκολος και μοναχικός … Πάνω από όλα πρέπει να αγαπά αυτό που κάνει, με ό,τι αγώνισμα και να ασχοληθεί, αλλιώς δεν θα μπορεί να προχωρήσει … Η ενασχόληση με τον αθλητισμό είναι μια επιλογή ζωής, καθώς αφορά την υγεία μας, και ταυτόχρονα όμως θα βοηθήσει ένα νέο παιδί να αναπτύξει την προσωπικότητά του.

Ποιοι είναι οι αρωγοί σου στην προσπάθεια σου;

Η saucony, strength conditioning nutrition (scn), medicore και ο σύλλογος μου ο Α.Ο. Μυκόνου.

Σε ευχαριστούμε Αλέξανδρε, είναι μεγάλη τιμή και χαρά για το greekathletics η συνέντευξή σου!