To greekathletics έχει την τιμή να φιλοξενεί τον καλύτερο Έλληνα μαραθωνοδρόμο του 21ου αιώνα, ο οποίος είναι και ο δεύτερος καλύτερος Έλληνας μαραθωνοδρόμος όλων των εποχών!
Η ατομική επίδοση του Βασίλη Ζαμπέλη στον μαραθώνιο είναι 2ωρ.13.24 και την σημείωσε στο Ρότερνταμ, έναν από τους δημοφιλέστερους μαραθώνιους παγκοσμίως, στις 21 Απριλίου 2002. Καλύτερος Έλληνας αθλητής είναι μόνο ο Σπύρος Ανδριόπουλος με επίδοση 2ωρ.12.04 που πέτυχε το 1988 στο Βερολίνο, ο οποίος ήταν και ο προπονητής του Βασίλη Ζαμπέλη, όταν πέτυχε το ατομικό του ρεκόρ στον μαραθώνιο.
Το 2002 ήταν σίγουρα από τις καλύτερες χρονιές του Βασίλη Ζαμπέλη (29 ετών τότε), καθώς εκτός από την επίδοση που πέτυχε στο Ρότερνταμ, κέρδισε και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Μαραθωνίου στην κλασική διαδρομή με 2ωρ.20.37, ενώ συμμετείχε και στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Μόναχο, όπου κατέλαβε την 20η θέση με 2ωρ.19.31. Την προηγούμενη χρονιά, το 2001, είχε επίσης συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Έντμοντον στον Καναδά, καταλαμβάνοντας την 49η θέση, με 2ωρ.31.34
Ξεκίνησες να ασχολείσαι με τον μαραθώνιο σχετικά αργά, πως πήρες αυτή την απόφαση;
Δεν υπήρχαν πολλοί αγώνες 10.000 μέτρων που θεωρώ ότι αυτό ήταν το αγώνισμα που μου ταίριαζε και ξεκίνησα τον μαραθώνιο με στόχο να τρέξω σε μια μεγάλη διοργάνωση.
Ποιος και πότε ήταν ο πρώτος σου μαραθώνιος? Ποιες είναι οι αναμνήσεις σου? Είναι όντως ο πρώτος μαραθώνιος, ο ωραιότερος μαραθώνιος;
Η κλασική διαδρομή ήταν ο πρώτος μου αγώνας, πήρα την τρίτη θέση με 2ώρες33’. Έτρεξα χωρίς να είμαι προετοιμασμένος γιατί τότε ασχολιόμουν με τα 3.000μ. με φυσικά εμπόδια. Αν δεν κάνω λάθος το 1995 έτρεξα. Ήμουν σκληρός αθλητής και ψυχολογικά δεν τρόμαζα από τα χιλιόμετρα, θυμάμαι όμως ότι πήγαινα πολύ καλά αλλά μετά το τριακοστό χιλιόμετρο με έπιασε μία πείνα απίστευτη, έπινα πορτοκαλάδα και έτρεχα πάλι γρήγορα αλλά μετά από ένα χιλιόμετρο έμενα πάλι από ενέργεια, φοβερό συναίσθημα! Οι μαραθώνιοι στο Ρότερνταμ ήταν οι ωραιότεροι!
Γενικά και με τον στίβο άργησες να ασχοληθείς, πως προέκυψε? Πριν τον στίβο είχες ασχοληθεί με το μπάσκετ, σωστά;
Ήμουν ποδοσφαιριστής στο δημοτικό και μπασκεμπολίστας στο γυμνάσιο (το μπάσκετ μου αρέσει πολύ ). Τον στίβο τον ξεκίνησα στην πρώτη λυκείου, με πήγε στο Κερατσίνι ο άνδρας της αδελφής μου για να ετοιμαστώ για τα αγωνίσματα της γυμναστικής ακαδημίας. Σε μια προπόνηση όπου οι συναθλητές μου έκαναν 800αρια, λέω στον Σύρμο, τον προπονητή μου: “να πάω μαζί τους;», μου απαντά: «αυτοί είναι καλοί και γυμνάζονται χρόνια», του λέω: “να δοκιμάσω” . Έβγαλα όλη την προπόνηση και από εκείνη την στιγμή έκανα μόνο αντοχή.
Ποια είναι τα ρεκόρ σου στα υπόλοιπα αγωνίσματα που είχες αγωνιστεί 3.000μ. ΦΕ, 5.000μ.;
Τα ρεκόρ μου στα άλλα αγωνίσματα δεν είναι αυτά που θα μπορούσα να κάνω. Στα 1.500μ. χωρίς ειδική προπόνηση για το αγώνισμα έκανα 3’49’’ στην Καλλιθέα, στα 3.000μ. κέρδισα το πανελλήνιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου με 8’07’’ αλλά με πέρασμα στα πρώτα 1.000μ. σε 2’53’’ και με προετοιμασία για ανώμαλο δρόμο. Στα 3.000μ. με φυσικά εμπόδια έκανα στην κατηγορία των νέων 8’49’’ και κέρδισα ένα μίτινγκ στην πρώην Γιουγκοσλαβία με τον Ολυμπιακό, στα 5.000μ. έχω 14΄07’’ μόλις δύο εβδομάδες αν θυμάμαι καλά μετά τον μαραθώνιο στο Ρότερνταμ. Τέλος στα 10.000μ. έχω στα 30’, φανταστείτε όμως ότι στην προπόνηση έχω κάνει άνετα 29’30’’, αλλά δεν μπορούσα λόγο μαραθωνίων να ασχοληθώ με τα άλλα αγωνίσματα στην ηλικία 28-32 που ήμουν σε εξαιρετική κατάσταση.
Ποιες οι σημαντικότερες διακρίσεις σου σε αυτά τα αγωνίσματα?
Έχω πάνω από 50 πανελλήνια μετάλλια στα αγωνίσματα από 3.000μ. και πάνω. Οι σημαντικότερες διακρίσεις μου είναι οι συμμετοχές στον μαραθώνιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Έντμοντον του Καναδά το 2001 και στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Μόναχο το 2002, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ημιμαραθωνίου στο Παλέρμο το 1999, η τρίτη θέση στο Βαλκανικό πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου στο Κιρκαρελί της Τουρκίας, η τρίτη θέση στο Βαλκανικό πρωτάθλημα μαραθωνίου στην Καβάρνα της Βουλγαρίας καθώς επίσης και η πολύ καλή θέση κατάταξης που πήρα στους μαραθωνίους του Ρότερνταμ και του Χιούστον, όπως και η πρώτη θέση στο πανελλήνιο μαραθωνίου στην Αθήνα 2002.
Πόσο σημαντική είναι η ψυχολογική προετοιμασία στην διαδικασίας προπόνησης και προετοιμασίας για έναν μαραθώνιο;
Ότι αγώνισμα και να κάνεις η ψυχολογική προετοιμασία παίζει μεγάλο ρόλο , με την προϋπόθεση ότι κάνεις πρωταθλητισμό.
Πως διαχειριζόσουν τις αρνητικές σκέψεις και την καταπόνηση κατά την διάρκεια ενός μαραθωνίου (φόβος εγκατάλειψη, πόνος, κούραση, κράμπες, κλπ);
Δεν είχα πρόβλημα με τις αρνητικές σκέψεις, δεν τους έδινα σημασία και έτσι δεν μπορούσαν να με ελέγξουν, ούτε με την κούραση είχα πρόβλημα, μου άρεσε να κουράζομαι! Το πρόβλημα ήταν αν δεν ήμουν καλά και μου έβγαινε πρόβλημα π.χ. πόνος στο συκώτι κ.α., εκεί νευρίαζα και το έπαιρνα πολύ βαριά!
Ποιες ήταν οι δικές σου θετικές σκέψεις στην διάρκεια ενός μαραθωνίου;
Μια σκέψη έχω σε ότι κάνω, να φτάσω στο τέλος και να πω στον εαυτό μου ότι τα έδωσα όλα και δεν μου έμεινε άλλη δύναμη! Για αυτό αγωνιζόμουν!
Πως πιστεύεις ότι η δύναμη της ψυχής και η πίστη μπορούν να νικήσουν την κούραση του σώματος και την λογική του μυαλού στην υπερπροσπάθεια του μαραθωνίου;
Το πρόβλημα δεν είναι ο αγώνας, η δύναμη της ψυχής και η πίστη χρειάζονται στην προετοιμασία. Αν δεν έχεις οργώσει και σπείρει και δεν έχεις περιποιηθεί το χωράφι σου δεν πρόκειται να θερίσεις τίποτα! Αυτό είναι το δύσκολο, όχι ο αγώνας! Στον αγώνα φοβάσαι μην συμβεί κάτι και τα πράγματα δεν πάνε καλά όπως ο αγρότης που τα έχει κάνει όλα τέλεια και φοβάται την κακοκαιρία που δεν την ελέγχει να μην του καταστρέψει την σοδειά.
Υπήρξε κάποια στιγμή στην καριέρα σου που σκέφτηκες να εγκαταλείψεις τον πρωταθλητισμό; εάν ναι, τι ήταν αυτό που σε «γύρισε πίσω»;
Μετά τον τραυματισμό που είχα με μηχανάκι και μου έβγαλε πρόβλημα στο ηβικό οστό και έχασα την Ολυμπιάδα της Αθήνας , ταλαιπωρήθηκα πολύ. Κατάφερα να συνέλθω, αν και πολλές φορές σκέφτηκα να σταματήσω, τελικά με σταμάτησε ο αθλητικός νόμος! Μετά από καταγγελία προπονητή μου απαγορεύτηκε να αγωνίζομαι γιατί δούλευα ως προπονητής για να μπορέσω να μαζέψω μόρια για το αθλητικό σχολείο. Απαγορεύεται να είσαι προπονητής και αθλητής. Πήρα την απόφαση στα 34 χρόνια μου να ακολουθήσω την επαγγελματική αποκατάσταση από την συνέχεια του πρωταθλητισμού … Μου έχει μείνει μια πικρία γιατί είχα πολλά να δώσω ακόμα, αλλά από την άλλη σταμάτησα για να έχω την δουλειά μου και κυρίως για να έχω χρόνο για την οικογένεια μου, την γυναίκα μου την Βίκυ και τα δύο παιδιά μου τον Αντώνη και τον Γιώργο.
Ποιες είναι οι εντονότερες αναμνήσεις σου από τον Μαραθώνιο του Ρότερνταμ;
Στον πρώτο αγώνα στο Ρότερνατμ μέχρι το 37ο χιλιόμετρο πήγαινα για επίδοση 2ωρ12’40’’. Έπρεπε να κάνω 2ωρ14’ για να πάω στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, μόλις είδα ότι πήγαινα για 2ωρ12’40’’ είπα: «τα κατάφερα!, τότε με μιας έχασα την αυτοσυγκέντρωση μου και τελικά έκανα 2ωρ13’56’’. Ο Σπύρος Ανδριόπουλος, ο προπονητής μου, με έχασε στην διαδρομή και νόμιζε ότι είχα σταματήσει, με βλέπει μετά και μου λέει: “τι έπαθες;” εμφανώς στενοχωρημένος, “ τίποτα” του λέω “πιάσαμε το όριο για το παγκόσμιο!”, “δεν σταμάτησες’’ με ρωτά, “όχι!” του λέω, “έκανα 2ωρ13’ 56’’!” και χάρηκε απίστευτα! Στον δεύτερο αγώνα ήμουν σε τρομερή κατάσταση άλλα έβγαλε ζέστη και έχασα μια μεγάλη επίδοση και περιορίστηκα σε χρόνο 2ωρ13’24’’.
Πως θα περιέγραφες την αίσθηση του τερματισμού του μαραθωνίου δρόμου στο Παναθηναϊκό Στάδιο;
Μοναδική! Θα πρέπει όλοι να μπουν να τερματίσουν στο Στάδιο! Αν δεν μπορούν με τον μαραθώνιο ας το κάνουν με τα 5.000μ ή τα 10.000μ.
Ποιος είναι ο χρόνος προετοιμασίας για να τρέξει τον πρώτο του μαραθώνιο ένας αθλητής που ξεκινάει τώρα να προπονείται;
Αν είναι αθλητής άλλου αγωνίσματος αντοχής θέλει γύρω στους 4 μήνες για να προετοιμάσει το σώμα του σιγά-σιγά και όχι απότομα. Αν είναι κάποιος που αρχίζει από το μηδέν να τρέχει θα πρέπει να το αποφασίσει με τον προπονητή του.
Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά (σωματικά και ψυχικά) που θα πρέπει να έχει ένας αθλητής για να διακριθεί στον μαραθώνιο;
Θάρρος, πίστη, ισχυρή προσωπικότητα, πολύ έξυπνος και το σημαντικότερο να έχει διαύγεια σκέψης στο στρες πάνω στο αγώνα για να μπορεί να παίρνει τις σωστές αποφάσεις. Στα σωματικά χαρίσματα, να αντέχουν οι μυς του τα πολλά χιλιόμετρα και να μην είναι επιρρεπής σε τραυματισμούς .
Που πιστεύεις ότι οφείλεται η στασιμότητα στις μεσαίες και μεγάλες αποστάσεις στην Ελλάδα; Για παράδειγμα τα Πανελλήνια ρεκόρ του Σπύρου Ανδριόπουλου σε 10.000μ., ημιμαραθώνιο και μαραθώνιο, έχουν σημειωθεί το 1987 (10.000μ.) και το 1988 (ημιμαραθώνιος, μαραθώνιος). Πιστεύεις ότι υπάρχουν σήμερα Έλληνες αθλητές που μπορούν να τα καταρρίψουν, ή να τα πλησιάσουν;
Η στασιμότητα οφείλεται στο ότι τα σημερινά παιδιά μεγαλώνουν και από παντού δέχονται ερεθίσματα για το γρήγορο κέρδος, για την γρήγορη επιτυχία, εμείς μεγαλώσαμε στους δρόμους και η δουλειά ήταν κάτι το φυσιολογικό. Ο τρόπος που μαθαίνουμε τα παιδιά μας να κυνηγάνε την επιτυχία και την διάκριση δεν είναι ο τρόπος για να βγάλεις αθλητές αντοχής! Ένα στοιχείο ακόμα είναι ότι πλέον μιλάνε στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, παντού, για μεγάλους αθλητές, υπάρχει δημοσιότητα παραπάνω από την πραγματική αξία των αθλητών! Αν κάποιος τα έχει όλα αυτά με επίδοση 2ωρ27’ στον μαραθώνιο, γιατί να κάτσει να δουλέψει για να κάνει καλύτερη επίδοση; ασυναίσθητα βολεύεται σε αυτό και δεν στοχεύει για κάτι καλύτερο. Κάναμε 2ωρ20’ και δεν ασχολιόταν κανένας με εμάς και οι ίδιοι δεν ήμασταν ικανοποιημένοι! Το καταλαβαίνεται; με 2ωρ.20’ ήμασταν καλοί αθλητές, ενώ τώρα με 2ωρ27’ είσαι μεγάλος πρωταθλητής !
Το δρομικό κίνημα θα βοηθήσει στην προσέλκυση νέων ταλέντων;
Όχι το δρομικό κίνημα βοηθά στο να στρέψει τον κόσμο σε έναν πιο σωστό τρόπο ζωής, τα ταλέντα και ο πρωταθλητισμός είναι άλλο πράγμα και με αυτό δεν φαίνεται η πολιτεία να ασχολείται.
Πες μας για τον ΟΑΚ Αίγινας, όπου είσαι προπονητής. Από πότε δραστηριοποιείται ο σύλλογος, τι τμήματα έχει, πόσους αθλητές;
Ξεκίνησε από την παλιά αθλήτρια την Μπήτρου Φωτεινή το 2004. Αμέσως ανέλαβα προπονητής στον σύλλογο σε ένα νησί που ο στίβος δεν υπήρχε! Τώρα έχουμε 150 αθλητές όλων των ηλικιών, έχουμε πρωταθλητές, έχουμε καλούς αθλητές όπως και κόσμο που θέλει μόνο να αθλείται. Η Αίγινα πλέον τρέχει και ο ΟΑΚ Αίγινας έχει παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτό . Αυτό είναι και η μεγαλύτερη του επιτυχία!
Προπονείσαι τώρα; συμμετέχεις σε κάποιους αγώνες;
Προπονούμαι ανά διαστήματα, τρέχω 3 μήνες, σταματώ για 5 μήνες ... Όταν τρέχω όμως φτάνω ακόμα γρήγορα σε επίδοση στα 33΄στα 10.000μ.! Μπήκα στον γύρο της Πάρνηθας και έκανα 56’30’’ τα 16 περίπου χιλιόμετρα! Δεν περίμενα να πάω τόσο γρήγορα! Τώρα στα 45 δεν ξέρω τι θα γίνει μόλις αρχίσω πάλι την προπόνηση!
Έχεις σκεφθεί να συμμετάσχεις σε αγώνες διαχρονικών αθλητών?
Με έβαλε σε σκέψεις ο φίλος μου ο Μυσιρλής Πέτρος και γραφτήκαμε στο σύλλογο με την γυναίκα μου. Περιμένω να τελειώσει ο αγώνας ‘’Ιωάννης Καποδίστριας’’ που μου τρώει πολύ χρόνο και να αρχίσω να τρέχω πάλι με στόχο να συμμετάσχω σε αγώνες!
Πες μας για τον αγώνα Δρόμου «Ιωάννης Καποδίστριας» που θα γίνει στην Αίγινα στις 21 Ιανουαρίου.
Είναι ένας αγώνας εύκολος, με διαδρομή 10.000μ. πιστοποιημένη και διαδρομή 5.000μ. καθώς και παιδικούς αγώνες. Μαζεύει σε όλους τους αγώνες περίπου 1.000 άτομα που είναι πολύ καλά για αγώνα τον χειμώνα σε νησί! Σε όλους τους αρέσει ο αγώνας, ο οποίος έχει την έγκριση του ΣΕΓΑΣ, και παρέχει εξαιρετικό επίπεδο ασφάλειας και μπορεί να συνδυαστεί και με μονοήμερη εκδρομή στην Αίγινα, καθώς η εκκίνηση δίνεται στις 12.30 το μεσημέρι. Αξίζει πραγματικά να τρέξετε αυτόν τον αγώνα που είναι στην μνήμη του μεγάλου Κυβερνήτη και να φέρετε μαζί σας τους φίλους ή την οικογένειας σας, γιατί ο αγώνας γίνεται στην παραλία της Αίγινας και τον μπορείτε να τον παρακολουθήσετε εύκολα και από τα μαγαζιά της παραλίας.
