Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν το γυναικείο βάδην έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή του στις διεθνείς διοργανώσεις (συγκεκριμένα στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Στουτγάρδης το 1986) στην Ελλάδα κυριαρχούσε η Καλλιόπη Γαβαλάκη! Πανελληνιονίκης έξι φορές (1986-1990 και 1992) στον ανοιχτό στίβο σε 5km και 10km βάδην και επτά φορές (1986-1990 και 1992-1993) στον κλειστό στίβο στα 3km βάδην. Η Καλλιόπη Γαβαλάκη έχει και τις περισσότερες νίκες (7) στο αγώνισμα του βάδην από οποιαδήποτε άλλη αθλήτρια στην ιστορία των Πανελληνίων Πρωταθλημάτων κλειστού στίβου. Σύμφωνα με τα ατομικά της ρεκόρ από το … μακρινό 1990, που τότε ήταν φυσικά και Πανελλήνια ρεκόρ, είναι μέσα στην δεκάδα των καλύτερων αθλητριών όλων των εποχών στα 10km (ατομική επίδοση: 47.15.0), ενώ στα 3km (ατομική επίδοση: 13.12.51) στον κλειστό στίβο μέσα στην τριάδα των … all time best! Ειδικότερα το Πανελλήνιο ρεκόρ της Καλλιόπης στα 3km βάδην άντεξε … 22 χρόνια, αφού καταρρίφθηκε το 2012!
Η Καλλιόπη, περισσότερο γνωστή στους φίλους του στίβου ως Πόπη, συνεχίζει όμως να βαδίζει αδιάκοπα και σήμερα! Ως διαχρονική πρωταθλήτρια κατέχει στον ανοιχτό στίβο τα Βαλκανικά ρεκόρ σε 5km και 10km βάδην στην ηλικιακή κατηγορία 40-44, καθώς και το Βαλκανικό ρεκόρ στα 5km βάδην στην ηλικιακή κατηγορία 50-54, το οποίο μάλιστα πέτυχε στο τελευταίο Βαλκανικό Πρωτάθλημα Διαχρονικών Αθλητών που έγινε τον Σεπτέμβριο του 2017 στην Στάρα Ζαγόρα της Βουλγαρίας. Στον κλειστό στίβο κατέχει τα Βαλκανικά ρεκόρ στα 3km βάδην στις ηλικιακές κατηγορίες 40-44 και 45-49.
Πως αποφάσισες να ξεκινήσεις το βάδην πριν από περισσότερο από 30 χρόνια; Είχες ασχοληθεί με άλλα αγωνίσματα πριν;
Στα εφηβικά μου χρόνια ξεκίνησα να μαθαίνω βόλεϊ στην ομάδα του Γυμναστικού Συλλόγου Περάματος. Γρήγορα κατάφερα να ξεχωρίσω στο βόλεϊ και να ηγηθώ της ομάδας αυτής. Είχα υψηλούς στόχους για την ομάδα αυτή αλλά δεν είχαμε όλες οι αθλήτριες τους ίδιους στόχους. Τότε σκέφτηκα ότι καλό θα ήταν να ασχοληθώ με ένα αγώνισμα του στίβου όπου θα είμαι εγώ υπεύθυνη για την απόδοσή μου. Το καλοκαίρι του 1985 βλέπω στην τηλεόραση το πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου Ανδρών/Γυναικών, όπου για πρώτη φορά έγινε το αγώνισμα του βάδην για γυναίκες. Αφού τελείωσαν οι αγώνες λέω στην μητέρα μου ότι θα ασχοληθώ με το αγώνισμα του βάδην. Τέλος Αυγούστου του ΄85 ξεκίνησα προπόνηση στο αγώνισμα του βάδην στο παλιό στάδιο Καραϊσκάκη με προπονητή τον συχωρεμένο Μιχάλη Μαλατίδη (εμποδιστής). Στο Κύπελλο Ελλάδος στην Πάτρα το ΄85 είχα την πρώτη συμμετοχή μου στο αγώνισμα. Εκεί γνώρισα τον κο Άρη Καραγιώργο, ειδήμων στο αγώνισμα του βάδην, πρωταθλητή με πανελλήνια ρεκόρ και βαλκανικές νίκες. Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μου σε αυτό το καινούργιο αγώνισμα με προπονητή τον Άρη Καραγιώργο.
Τι το ιδιαίτερο έχει το βάδην σε σχέση με τα άλλα αγωνίσματα αντοχής; Για ποιους λόγους το αγάπησες;
Το αγώνισμα αυτό έχει σχέση με το περπάτημα που θα πρέπει να κάνουμε όλοι σωστά. Και τι εννοώ, όλοι κατά την βάδιση πρέπει να χρησιμοποιούμε την κίνηση του πέλματος, δηλαδή πρώτα ακουμπά η πτέρνα συνεχίζει η ποδική καμάρα και ολοκληρώνουν τα δάχτυλα του ποδιού. Αγαπώ το περπάτημα, αγαπώ τον ρυθμό που έχει αυτό το αγώνισμα, ενεργοποιεί και συμμετέχει όλο το σώμα για να πετύχεις το σωστό βάδισμα.
Το βάδην είναι το μοναδικό αγώνισμα του στίβου όπου υπάρχει και ορισμένες φορές είναι καθοριστική και η γνώμη του κριτή … Πώς το κρίνεις αυτό; Έχεις αισθανθεί αδικημένη από ακύρωση;
Στο αγώνισμα του βάδην παίζει σημαντικό και καθοριστικό ρόλο η γνώμη του κριτή. Ο κριτής πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά τους κανονισμούς. Δεν έχω ακυρωθεί ποτέ, έχω αισθανθεί όμως αδικημένη καθώς σε αγώνα που συμμετείχα υπήρχαν αθλήτριες που δεν βάδιζαν σύμφωνα με τους κανονισμούς και ευνοήθηκαν από τους κριτές.
Υπήρξε κάποια στιγμή που σκέφτηκες να τα εγκαταλείψεις το βάδην και τον αθλητισμό; τι σου έδωσε δύναμη να συνεχίσεις;
Η πρώτη φορά που σταμάτησα τον πρωταθλητισμό ήταν το 1993 για να κάνω το δεύτερο μου παιδί, ήθελα η κόρη μου να έχει παρέα! Στο πρώτο μου παιδί ουσιαστικά δεν σταμάτησα σχεδόν καθόλου την προπόνηση! Ενώ γέννησα τον Απρίλιο του ΄91 πήρα μέρος στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανδρών/Γυναικών εκείνης της χρονιάς και πήρα την δεύτερη θέση στα 10 χιλιόμετρα με 20 δεύτερα από την πρώτη αθλήτρια! Άλλος ένας λόγος που σταμάτησα ήταν ότι έπρεπε να εργαστώ. Είχα ένα πτυχίο στα χέρια μου και έπρεπε να το αξιοποιήσω. Δεν σταμάτησα όμως να βαδίζω! Με το αγώνισμα αυτό μεγαλώνω, βάζω στόχους προσωπικούς και αθλητικούς, κάνω νέες γνωριμίες, κάνω ταξίδια, ωριμάζω και συνεχίζω την διαδρομή μου στην ζωή.
Ποιούς θεωρείς τους σημαντικότερους Έλληνες βαδιστές/βαδίστριες;
Σημαντικός βαδιστής-στρια για μένα σημαίνει όποιος αγάπησε το αγώνισμα αυτό, πήρε μέρος σε αγώνες και βοήθησε στην διάδοση και στην εξέλιξη του αγωνίσματος. Όσοι βαδιστές-στριες προσέφεραν στο αγώνισμα με την παρουσία τους, με τη δουλειά τους και με το ήθος τους για μένα θεωρούνται σημαντικοί και αξιόλογοι.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας καλός βαδιστής;
Τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας καλός βαδιστής είναι η υπομονή, η επιμονή και η αφοσίωση στο αγώνισμα που επέλεξε να ακολουθήσει! Να είναι έντιμος, να έχει καλή σχέση με τον εαυτό του, να ξέρει τι θέλει.... χαρακτηριστικά που χρειάζεται που ουσιαστικά ο καθένας μας για να πετύχει τους στόχους του!
Ποιες είναι οι σημαντικότερες διακρίσεις σου στην «πρώτη» περίοδο της αθλητικής σου καριέρας; Υπήρξε κάποιος στόχος που δεν εκπλήρωσες;
Στους 46ους Βαλκανικούς Αγώνες στην Άγκυρα της Τουρκίας το 1988 έγινε για πρώτη φορά το αγώνισμα του βάδην Γυναικών! Ήταν μια ιστορική στιγμή! Πήρα την πρώτη θέση στο πρώτο Βαλκανικό πρωτάθλημα για το αγώνισμα του βάδην γυναικών! Από κείνη την στιγμή οι βαλκανικοί αγώνες είχαν ιδιαίτερη θέση στην αθλητική μου πορεία! Η συμμετοχή μου επίσης στο Παγκόσμιο Κύπελλο Βάδην στην Βαρκελώνη το 1989 ήταν πολύ σημαντική στιγμή για εμένα γιατί συνοδεύτηκε με πανελλήνια επίδοση.
Πως και πότε αποφάσισες να ξεκινήσεις ξανά να «βαδίζεις», συμμετέχοντας στους αγώνες των Διαχρονικών Αθλητών; Τι σε κρατάει τόσα χρόνια στους στίβους;
Δεν σταμάτησα ουσιαστικά ποτέ να βαδίζω! Σταμάτησα απλά ένα διάστημα να παίρνω μέρος σε αγώνες. Όταν έμαθα για τους αγώνες των διαχρονικών αθλητών ήθελα να συμμετέχω καθώς είχα οργανώσει την ζωή μου. Το 2006 ξεκίνησα και πήρα μέρος στους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες Masters Βετεράνων στο Poznan της Πολωνίας. Πήρα τη 3η θέση στα 5χιλιόμετρα στην κατηγορία 40-44. Μου αρέσει να κυνηγάω τους στόχους μου! Δεν έχει νόημα η προπόνηση αν δεν έχεις κάποιο στόχο! Αγαπώ το αγώνισμά μου κι αυτό είναι το κίνητρο που με κρατάει στο στίβο! Είναι η κινητήριος δύναμη μου, είναι η ενέργεια που μου δίνει!
Ποιες είναι οι σημαντικότερες διακρίσεις στην «δεύτερη» περίοδο της καριέρας σου, ως Διαχρονική Πρωταθλήτρια;
Οι σημαντικότερες διακρίσεις μου είναι :
3η θέση στα 5km στους Πανευρωπαϊκούς Ανοιχτού Στίβου στην Πολωνία ( 2006)
6η θέση στα 3km στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου στην Γαλλία (2008)
1η θέση στα 5km στους Πανευρωπαϊκούς Ανοιχτού Στίβου στην Σλοβενία ( 2008)
1η θέση στα 3km στο Πανευρωπαϊκούς Κλειστού Στίβου στην Ιταλία (2009)
1η θέση στα 5km στους Βαλκανικούς Αγώνες με βαλκανικό ρεκόρ στην Σμύρνη (2009)
3η θέση στα 5km και 10km βάδην στους Πανευρωπαϊκούς Ανοιχτού Στίβου στην Ουγγαρία (2010)
1η θέση στα 5km στους Βαλκανικούς Αγώνες με βαλκανικό ρεκόρ στην Βουλγαρία (2017)
Πανελλήνιο ρεκόρ στα 3km με επίδοση 16:33 στο Ηράκλειο της Κρήτης στο Πανελλήνιο Φθινοπωρινό Γκαλά Δρόμων και Ρίψεων (2017)
Ποιοι είναι οι αγωνιστικοί σου στόχοι για το 2018;
Οι στόχοι μου για το 2018 είναι οι βαλκανικοί κλειστού στίβου στο Βελιγράδι, όπου θα μετάσχω στα 3km, οι Πανευρωπαϊκοί κλειστού στίβου στη Μαδρίτη που θα αγωνιστώ σε 3km και 5km και οι Βαλκανικοί αγώνες ανοιχτού στίβου στην Σλοβενία, όπου θα συμμετάσχω στα 5km.
Περιέγραψε μας την πιο ευτυχισμένη στιγμή της αθλητικής σου καριέρας ως σήμερα.
Η πιο ευτυχισμένη στιγμή συνέβη το 2006. Είχα πάρει τα παιδιά μου στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανοιχτού Στίβου Διαχρονικών Αθλητών στο Πόζναν της Πολωνίας. Τους είχα πει ότι όλη την χρονιά θα κάνω προπόνηση και ο στόχος μου ήταν μία από τις τρεις θέσεις! Δεν ξέρω ποιά θα είναι, αλλά εγώ θα είμαι στα μετάλλια!. Τα παιδιά μου είδαν την προσπάθεια μου να κερδίσω μια θέση στο βάθρο! Τα κατάφερα με την 3η θέση και έτσι έμαθαν τα παιδιά μου να βάζουν στόχους στην ζωή τους και να τους κυνηγούν!
Πως σχολιάζεις το γεγονός ότι ουσιαστικά από το 2017 οι γυναίκες συμμετέχουν πια και στο μοναδικό αγώνισμα που είχε παραμείνει αντρικό, τα 50kmβάδην;
Γιατί όχι και στα 50km βάδην; Οι γυναίκες έχουν δείξει ότι τα καταφέρνουν σε ότι καταπιαστούν είτε είναι άλμα επί κοντώ, είτε στηπλ! Δεν έχει να κάνει με το αν είσαι άνδρας ή γυναίκα έχει να κάνει με τις αντοχές σου, με την σωστή προπόνηση με τους κατάλληλους προπονητές, με την καλή διατροφή και πολλά άλλα ακόμα.
Να συμπληρώσω εδώ ότι είμαι η προπονήτρια του εαυτού μου και πιστεύω ότι είναι πολύ πολύ σημαντικό να προπονείς τον εαυτό σου!
Πως θα μπορούσαν πιστεύεις να συμμετάσχουν περισσότερες γυναίκες στο κίνημα των Διαχρονικών Αθλητών;
Δεν μπορώ να δώσω μια συγκεκριμένη απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Ο κάθε αθλητής γνωρίζει πως λειτουργεί ή δεν λειτουργεί για τον ίδιο η προπόνησή του. Εγώ δεν μπορώ να δεχτώ να έχω προβλήματα καρδιάς ή πίεσης από την στιγμή που ήμουν αθλήτρια! Θέλω να παραμείνω αθλήτρια για να είμαι υγιής και σε μεγαλύτερη ηλικία! Δεν μπορώ να είμαι γυμνάστρια και να μην μπορώ να δείξω ασκήσεις ή να τρέξω μαζί με τα παιδιά! Ο καθένας έχει την δική του φιλοσοφία για την προπόνηση και τους αγώνες. Ή σου αρέσει αυτό το κίνημα και συμμετέχεις ή συμμετέχεις αλλού ή δεν συμμετέχεις πουθενά. Εξαρτάται από πολλά πράγματα, εξαρτάται από την στάση ζωής και την φιλοσοφία που έχει ο καθένας.