Η Μαρία Παναγιωτίδου επιβεβαίωσε τα προγνωστικά και κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στον τελικό των 400μ. (κατηγορία W35) που έγινε απόψε το βράδυ στο Τορούν! Στον τελευταίο τελικό της τρίτης ημέρας του Παγκόσμιο Πρωταθλήματος Κλειστού Στίβου Διαχρονικών Αθλητών η πρωταθλήτριας μας από την Θεσσαλονίκη έκανε εξαιρετική κούρσα και με επίδοση 58.62 τερμάτισε στην τρίτη θέση, πίσω από την Aneta Lemiesz (Πολωνία) που ήταν η νικήρια με 55.97 και την Snezana Bechitna (Ιρλανδία) που ήταν δεύτερη με 58.14.

Στον χθεσινό προκριματικό η πρωταθλήτρια μας με χρόνο 60.49 κέρδισε την σειρά της και προκρίθηκε στον τελικό με την τρίτη καλύτερη επίδοση.

To μετάλλιο της Μαρίας Παναγιωτίδου ήρθε να κλείσει μια πολύ επιτυχημένη ημέρα για τους Έλληνες διαχρονικούς αθλητές στίβου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Τορούν και να προστεθεί στα μετάλλια που κέρδισαν νωρίτερα ο Βλαδίμηρος Ντεκάλιο και ο Κώστας Χατζηεμμανουήλ.

Επιμέλεια: Greek Athletics

Ολοκληρώθηκε σήμερα (26/3) η τρίτη ημέρα του8^ου Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Κλειστού Στίβου Διαχρονικών αθλητών που διεξάγεται στο Τορούν της Πολωνίας και ξεκίνησε την Κυριακή, 24 Μαρτίου, με τους Έλληνες αθλητές να κατακτούν τα πρώτα μετάλλια!

Την αρχή την έκανε ο Βλαδίμηρος Ντεκάιλο (Μ60) στο τριπλούν, όπου με επίδοση 11.14 μ. στην έκτη προσπάθεια και μετά από συγκλονιστικό αγώνα, όπου βελτιωνόταν σε κάθε του άλμα κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο! Τα άλματα του αθλητή μας ήταν: 10.07, 10.47, άκυρο, 10.74, 10.99, 11.14! Μέχρι το έκτο άλμα ο Βλαδίμηρος ήταν τέταρτος, με τον Πολωνό Musial Wieslawνα είναι τρίτος με 11.06 μ. από την πρώτη του προσπάθεια, ενώ και στην έκτη του προσπάθεια βελτιώθηκε πηδώντας 11.08 μ. Νικητής ήταν ο Tefre Arne (Νορβηγία) με 11.55 μ. και δεύτερος ο Πολωνός Rupala Andrzej με άλμα στα 11.26 μ.

Επίσης στο τριπλούν της ηλικιακής κατηγορίας Μ50 ο Οδυσσέας Σκαμαντζούρας κατέλαβε την 6^η θέση, με επίδοση 12.04 μ. και ο αθλητής των συνθέτων Νίκος Αρβανίτης μετά από την 9^η θέση που κατέκτησε στο μήκος την Κυριακή με 5.51 μ., είχε καλύτερο άλμα σήμερα στα 11.94 μ. και πήρε την 10^η θέση. Ο πρωταθλητής μας έχει δηλωθεί να αγωνιστεί και στο βασικό του αγώνισμα, το Πένταθλο, την Πέμπτη (28/3).

Λίγο αργότερα ήρθε και το δεύτερο μετάλλιο από τον αειθαλή Κώστας Χατζηεμμανουήλ από την Κω που αγωνίζεται πλέον στην ηλικιακή κατηγορία Μ90 όπου με επίδοση 1.56.28 στα 400μ. κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο! Νικητής ήταν ο Ισπανός Bermejo Garcia Marcos με χρόνο 1.43.08. Ο αθλητής μας θα αγωνιστεί επίσης στα 60μ., 200μ. και 800μ.!

Εξαιρετική εμφάνιση πραγματοποίησε και η Καλλιόπη Γαβαλάκη στα 3.000μ. βάδην (W50), όπου με χρόνο 15.42.11 τερμάτισε στην 4^η θέση, χάνοντας για λίγο το μετάλλιο από την Γαλλίδα Boban Valerieπου διάνυσε την απόσταση σε 15.40.49.

Εντυπωσιακός ήταν σήμερα το πρωί ο Μάριος Χριστοφορίδης (Μ50) στον ημιτελικό των 60μ. όπου με επίδοση 7.43 κέρδισε την σειρά του και προκρίθηκε στον αυριανό τελικό με την δεύτερη καλύτερη επίδοση και είναι από τους διεκδικητές των μεταλλιών! Στον χθεσινό προκριματικό ο αθλητής του Πλούταρχου Σαρασλανίδη είχε πετύχει την επίσης πολύ καλή επίδοση 7.47.

Στον αυριανό τελικό των 60μ. της κατηγορίας Μ70 θα αγωνιστεί ο Παύλος Χαραλαμπίδης, ο οποίος στον χθεσινό προκριματικό έτρεξε την απόσταση σε 8.92 και προκρίθηκε με την 8^η επίδοση.

Την Κυριακή αγωνίστηκε και ο Γιάννης Χουλίδης (Μ65) στον προκριματικό των 60μ. καταλαμβάνοντας την 22^η θέση με επίδοση 8.97. Ο αθλητής από την Καβάλα έχει δηλωθεί να αγωνιστεί και στα 60μ. εμπ.

Για μια ακόμη φορά ο Ιμπράιμ Φαναρτζής (Μ45) ήταν από τους πρωταγωνιστές στις ρίψεις, καθώς μετά την τέταρτη θέση που κατέκτησε την Κυριακή στον Ακοντισμό με επίδοση 46.85 μ., σήμερα πήρε και την έκτη θέση στην Σφαιροβολία με επίδοση 12.73 μ.

Πολύ καλή εμφάνιση σε ένα ακόμα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα πραγματοποίησε χθες ο Γιώργος Φαρμάκης (Μ50) στο ύψος, όπου με άλμα στο 1.75 μ. ήρθε 6ος, ενώ στο ίδιο αγώνισμα σήμερα ο Θανάσης Καμπίτσας (Μ40) που αντιμετώπισε το τελευταίο διάστημα σοβαρό πρόβλημα τραυματισμoύ, με καλύτερο άλμα στο 1.75 μ. κατέλαβε την 7η θέση. 

Την Κυριακή από τους Έλληνες αθλητές ξεχώρισε ο Απόστολος Βενετιάδης (Μ75) στα 3.000μ., καθώς με επίδοση 13.20.77 κατέλαβε την 5^η θέση. Ο αθλητής θα αγωνιστεί και στα 1.500μ. Ο Διονύσης Κοντονής (Μ50) στον προκριματικό των 400μ. με χρόνο 57.46 κατέλαβε την 23^η θέση, ενώ έχει δηλωθεί να μετάσχει και στα 200μ.

Την συμμετοχή τους στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ολοκλήρωσαν χθες ο Χρήστος Γκαρής (Μ50) που συμμετείχε στον αγώνα 8 χλμ. Ανωμάλου Δρόμου, όπου και κατέλαβε την 35^η θέση με επίδοση 36.48 και η Ελένη Δαμουρά (W35) που αγωνίστηκε στον προκριματικό των 400μ. καταλαμβάνοντας την 10^ηθέση με χρόνο 64.19.

Χθες επίσηςαγωνίστηκε ο Μανώλης Παττακός (Μ55) στον Ακοντισμό όπου με επίδοση 33.21 μ. πήρε την 12^η θέση, ενώ έχει δηλωθεί να αγωνιστεί αύριο (Τετάρτη, 27/3) και στα 800μ.

Επιμέλεια: Greek Athletics

Το Greek Athletics έχει την τιμή και την χαρά να φιλοξενεί τον πρωταθλητή που αποτελεί πραγματικά τον ορισμό του διαχρονικού αθλητή, τον Βασίλη Μαγγανά! Το 2019 ο Βασίλης Μαγγανάς, ο πιο επιτυχημένος Έλληνας διαχρονικός αθλητής όλων των εποχών, συμπληρώνει 50 χρόνια αδιάλειπτης αγωνιστικής παρουσίας, γεγονός πραγματικά μοναδικό, όχι μόνο για τα Ελληνικά δεδομένα!

Πέρασε … μισός αιώνας από το μακρινό 1969, όταν ο 15χρονός τότε Βασίλης βρέθηκε τυχαία, πηγαίνοντας βόλτα με φίλους του, έξω από το στάδιο του Εθνικού Γυμναστικού Συλλόγου και αποφάσισε από περιέργεια περισσότερο να συμμετάσχει στην ημερίδα στίβου που γίνονταν εκεί. Λόγω σωματικής διάπλασης κατάλαβε ότι η σφαίρα ήταν το αγώνισμα του, αλλά αυτό που δεν θα ξεχάσει από την πρώτη του επαφή με την βαλβίδα είναι ότι οι φύλακες του σταδίου του έβαλαν τις φωνές γιατί δεν φορούσε τα … κατάλληλα παπούτσια!

Κι αν τα χρόνια πέρασαν και το παιδί έγινε έφηβος και άνδρας, με Πανελλήνιες νίκες, συμμετοχές και διακρίσεις με την Εθνική ομάδα, ο ενθουσιασμός του Βασίλη Μαγγανά για τον αθλητισμό και τους αγώνες δεν έπαψαν ποτέ. Αντίθετα, ο ενθουσιασμός έγινε μεγαλύτερος και ο πρωταθλητισμός και η προπόνηση αναπόσπαστο μέρος της ζωής και της καθημερινότητας του. Μετά την σφαίρα και την σφύρα, που είναι η μεγάλη αγάπη του Βασίλη, στα αγωνίσματα προστέθηκαν η βαριά σφύρα, το αγώνισμα που του ταιριάζει περισσότερο, ο δίσκος, το ακόντιο και βέβαια το πένταθλο ρίψεων. Με είκοσι τρεις ήδη συμμετοχές στα Παγκόσμια και Πανευρωπαϊκά Πρωταθλήματα διαχρονικών αθλητών ο Βασίλης Μαγγανάς προετοιμάζεται φέτος για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που θα διεξαχθεί στην Βενετία, όπου θα αγωνιστεί στην ηλικιακή κατηγορία 65-69 ετών.

Άμεσος, χειμαρρώδης, φιλικός και με πηγαίο χιούμορ, η συνομιλία με τον Βασίλη Μαγγανά ήταν μια πραγματική απόλαυση!

Μετά από εκείνη την ημερίδα στον Εθνικό, ποια ήταν η συνέχεια?

Μετά από ένα χρόνο περίπου, τον Μάιο του 1970, πήγα και γράφτηκα στον Εθνικό και ξεκίνησα να προπονούμαι, ενώ την ίδια χρονιά πήρα την δεύτερη θέση στην σφαιροβολία στο Πανελλήνιο Παιδικό Πρωτάθλημα (σημερινή αντίστοιχη κατηγορία Κ18). Το 1973 έγινα Πανελληνιονίκης Εφήβων (κατηγορία Κ20 σήμερα) στην σφυροβολία και λίγο αργότερα την ίδια χρονιά, πήρα την όγδοη θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων που έγινε στο Ντούισμπουργκ της τότε Δ. Γερμανίας, επίσης στην σφυροβολία, με νικητή τον μετέπειτα θρύλο του αγωνίσματος Υuriy Sedykh (Σεντίχ είναι η σωστή προφορά του επιθέτου του). Στα Πανελλήνια πρωταθλήματα ανδρών έχω κερδίσει συνολικά δέκα οκτώ μετάλλια, μεταξύ των οποίων τρία χρυσά, δύο στην σφυροβολία, το 1978 και το 1981 και ένα στην σφαιροβολία, το 1984 και από όσο γνωρίζω είμαι μεταπολεμικά ο μοναδικός ρίπτης που έχει κερδίσει και την σφαιροβολία και την σφυροβολία σε Πανελλήνιους αγώνες. Από τις εμφανίσεις μου με την Εθνική Ομάδα ξεχωρίζω την τέταρτη θέση στην σφυροβολία στους Μεσογειακούς Αγώνες το 1979 στο Σπλιτ της τότε Γιουγκοσλαβίας.

Τι σε έχει κρατήσει τόσα χρόνια στα στάδια και στις βαλβίδες των ρίψεων?

Η προπόνηση, η προετοιμασία για τους αγώνες, ο συναγωνισμός με τους συναθλητές μου με γεμίζουν με απίστευτη αγάπη και χαρά! Είναι κάτι σαν το … οξυγόνο για μένα! Βλέπω κάθε συμμετοχή μου σε έναν αγώνα σαν μια γιορτή όπου θα πάω να συναντήσω τους συναθλητές μου, τους φίλους μου. Η έκρηξη αδρεναλίνης όταν βρίσκομαι στην βαλβίδα και η ικανοποίηση κι η πληρότητα που νιώθω μετά από έναν ωραίο αγώνα (good job όπως λένε οι Αμερικάνοι συναθλητές μου) είναι συναισθήματα που δυσκολεύομαι να τα περιγράψω με λόγια! Μετά από τόσα χρόνια και συμμετοχές σε δεκάδες πρωταθλήματα έχω πάντα την ίδια γλυκιά προσμονή για τον επόμενο αγώνα μου. Ήδη, εδώ και καιρό σκέφτομαι το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Βενετίας τον Σεπτέμβριο!

Υπάρχει «μυστικό» της επιτυχίας σου και της διατήρησής σου σε αυτό το υψηλό επίπεδο για τόσα χρόνια?

Αποφεύγω τις υπερβολές στην προπόνηση μου και ακούω το σώμα μου. Αν αισθανθώ κατά την διάρκεια της προπόνησης ενόχληση, πόνο, κλπ, σταματώ. Δεν επιβαρύνω το σώμα μου περισσότερο από αυτό που μπορεί να αντέξει και δίνω ιδιαίτερη σημασία στην αποκατάσταση. Για τον λόγο αυτό πιστεύω δεν είχα ποτέ στην καριέρα μου κανέναν ιδιαίτερο τραυματισμό. Ουσιαστικά δεν έχω σταματήσει να προπονούμαι και να αγωνίζομαι εδώ και 50 χρόνια!

Κάνω επίσης πάντα θετικές σκέψεις. Η φιλοσοφία μου είναι ότι είμαστε περαστικοί από την ζωή οπότε προσπαθώ να απολαμβάνω κάθε ημέρα αυτό το ανεκτίμητο δώρο! Δίνω μεγάλη σημασία στους λίγους, αλλά πραγματικούς φίλους που βρίσκονται κοντά μου που είναι άνθρωποι με καλή διάθεση, θετική ενέργεια και χιούμορ. Ο πραγματικός φίλος είναι αυτός που χαίρεται όπως εσύ με την χαρά σου και λυπάται όπως εσύ με την λύπη σου …

Ένας σημαντικός παράγοντας είναι ακόμα το γεγονός ότι μετά την ηλικία των 35 ετών οι πνευματικές δυνατότητες του ανθρώπου μεγαλώνουν, λόγω και των γνώσεων και των εμπειριών που έχει συλλέξει, οπότε αυτό έρχεται να αντισταθμίσει κατά κάποιο τρόπο την σωματική φθορά. Για παράδειγμα, άλλαξα και βελτίωσα την τεχνική μου στην σφύρα μετά την ηλικία των 35 ετών.

Προσωπικά δίνω μεγάλη σημασία και στην πνευματική προετοιμασία. Σε πολλούς αγώνες για παράδειγμα, λόγω της μεγάλης συμμετοχής αθλητών, μπορεί να μεσολαβεί από την μια βολή έως την άλλη έως και μισή ώρα. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να μένω συγκεντρωμένος πνευματικά και απόλυτα προσηλωμένος στον στόχο μου από την μία και από την άλλη σωματικά ενεργοποιημένος. Αυτό είναι μεγάλη πρόκληση και απαιτεί την κατάλληλη πνευματική κυρίως αλλά και προπονητική προετοιμασία.

Υπήρξε κάποια στιγμή που σκέφτηκες  να εγκαταλείψεις τον πρωταθλητισμό;

Πολλές φορές! Αυτό όμως κρατούσε μόνο 2-3 ημέρες, μετά το ξεπερνούσα και συνέχιζα! Η μεγαλύτερη αξία που αποκόμισα τόσα χρόνια που ασχολούμαι με τον αθλητισμό είναι ότι έμαθα να μην εγκαταλείπω ποτέ! Θα πέσω 10 φορές, θα σηκωθώ έντεκα! Υπήρξαν αρκετοί αγώνες, όπως για παράδειγμα στο τελευταίο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Μάλαγα τον Σεπτέμβριο, όπου η καλύτερη βολή μου ήταν η τελευταία και ήταν εκείνη που μου έδωσε και το μετάλλιο τελικά.

Πόσα μετάλλια έχεις κερδίσει σε διεθνείς αγώνες ως διαχρονικός αθλητής και πόσα παγκόσμια ρεκόρ έχεις πετύχει?

Συνολικά σε Πρωταθλήματα (Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά) ανοικτού στίβου έχω κερδίσει 78 μετάλλια και σε κλειστού αντίστοιχα 16. Όλα αυτά τα χρόνια έχω ξοδέψει περισσότερα από € 60.000 για να συμμετέχω στους αγώνες στο εξωτερικό! Αν είχα την οικονομική δυνατότητα να πάω σε περισσότερα πρωταθλήματα θα είχα και περισσότερα μετάλλια … Έχω πετύχει οκτώ Παγκόσμια ρεκόρ στο Πένταθλο ρίψεων και στην βαριά σφύρα.

Ο Βασίλης Μαγγανάς κατέχει επίσης 18 Βαλκανικά ρεκόρ ανοικτού και κλειστού στίβου σε σφαιροβολία, σφυροβολία, βαριά σφύρα και πένταθλο ρίψεων σε πέντε διαφορετικές ηλικιακές κατηγορίες. Τα πιο παλιά ρεκόρ είναι στην βαριά σφύρα και στο πένταθλο ρίψεων στον  ανοικτό στίβο από το 1994 στην ηλικιακή κατηγορία 40-44! Ενώ σημειώνεται ότι ξεκίνησε να αγωνίζεται ως διαχρονικός αθλητής από την κατηγορία 40-44, καθώς η κατηγορία 35-39 προστέθηκε αργότερα.

Ποια από τις διοργανώσεις που έχεις συμμετάσχει ξεχωρίζεις?

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 2001 στο Μπρίσμπεϊν της Αυστραλίας! Ήταν μια άριστη διοργάνωση, υψηλού επιπέδου, σε πολύ όμορφα στάδια και εγκαταστάσεις του πανεπιστημίου της πόλης, με πολλούς εθελοντές κι εγώ ήμουν σε καταπληκτική φόρμα τότε! Αγωνίστηκα στην κατηγορία 45-49 και κέρδισα τρία χρυσά μετάλλια, στην σφαίρα με 16.15 μ. (ο δεύτερος είχε κάνε 14 μ.), στην σφύρα με 58.29 μ. (ο δεύτερος έριξε 49.87 μ.) και στο πένταθλο ρίψεων με 4.590 βαθμούς, με τον δεύτερο να συγκεντρώνει 3.561! Οι επιδόσεις μου στο πένταθλο και στην βαριά σφύρα με 18.92 μ. (κατά την διάρκεια του πεντάθλου) ήταν παγκόσμια ρεκόρ! Αξίζει να σημειώσω ότι η βαριά σφύρα, που δεν διεξαγόταν  τότε ως ξεχωριστό αγώνισμα παρά μόνο ως αγώνισμα του πεντάθλου, ήταν το πέμπτο και τελευταίο αγώνισμα και διεξήχθη μετά από 7 ώρες τουλάχιστον από την έναρξη του αγωνίσματος! Το παγκόσμιο ρεκόρ ήρθε στην δέκατη πέμπτη βολή που έκανα εκείνη την ημέρα! 

Θυμάμαι ήταν πολύ έντονη η παρουσία στους αγώνες και πολύ θερμή η υποστήριξη που είχαμε από την εκεί Ελληνική κοινότητα. Ακόμα και ο  Έλληνας πρόξενος είχε έρθει να μας δει να αγωνιζόμαστε!

Όταν τέλειωσε το πένταθλο ήρθε κάποιος από την οργανωτική επιτροπή και με ρώτησε ποια ήταν τα όργανα με τα οποία είχα εκτελέσει τις βολές μου. Τα πήρε λοιπόν κι εγώ φαντάστηκα ότι θα κάνει την προβλεπόμενη διαδικασία προκειμένου να τα πιστοποιήσει ώστε να επιβεβαιωθεί το παγκόσμιο ρεκόρ, οπότε είχα την σχετική αγωνία μήπως στην ζύγιση βρεθεί κάποιο λίγα γραμμάρια ελαφρύτερο και χάσω το ρεκόρ! Γυρίζοντας μετά από μισή ώρα, μου λέει ότι εκτός από την παραπάνω διαδικασία, σημάδεψε και τα συγκεκριμένα όργανα προκειμένου να βγουν σε ειδική δημοπρασία από τους διοργανωτές ως όργανα με τα οποία σημειώθηκαν παγκόσμια ρεκόρ κι έτσι η τιμή εκκίνησής τους να είναι πολύ υψηλότερη! Δεν φαντάζεσαι τι ανακούφιση ένοιωσα και πόσο γέλασα!

Διαχρονικά, ποιόν θεωρείς τον κορυφαίο ρίπτη όλων των εποχών?

Αναμφισβήτητα τον τετράκις χρυσό Ολυμπιονίκη στην δισκοβολία, Αμερικανό Αλ Έρτερ (Al Oerter), τον οποίο είχα την τύχη να γνωρίσω το 2006 όταν ήρθε στην Ελλάδα! Ιδιαίτερα εγκεφαλικός αθλητής, με πολλά ψυχικά αποθέματα, κατάφερνε να βρίσκεται πάντα στην καλύτερη του φόρμα στους σημαντικούς αγώνες και να κερδίζει αθλητές που είχαν καλύτερες επιδόσεις από εκείνον. Αξιοσημείωτο είναι ότι και τα τέσσερα χρυσά Ολυμπιακά του μετάλλια συνοδεύθηκαν από Ολυμπιακά ρεκόρ, ενώ το ατομικό του ρεκόρ, 69.47 μ., το πέτυχε το 1980 σε ηλικία 43 ετών!

Στην σφυροβολία βέβαια ο κορυφαίος, με μεγάλη διαφορά από τους υπόλοιπους, είναι ο Υuriy Sedykh! Κάτοχος δύο χρυσών, το πρώτο σε ηλικία 21 ετών, και ενός αργυρού μεταλλίου σε Ολυμπιακούς Αγώνες, τρεις φορές πρωταθλητής Ευρώπης, Παγκόσμιος πρωταθλητής σε ηλικία 36 ετών το 1991 και κάτοχος του Παγκοσμίου ρεκόρ από το 1986.

Γενικά οι μεγάλοι ξένοι πρωταθλητές είναι και σπουδαίοι άνθρωποι! Απλοί και ταπεινοί!

Ποιοι είναι οι βασικοί σας υποστηρικτές στην προσπάθειά σου; Πόσο βασική είναι η υποστήριξη της οικογένειας σου; 

Η οικογένεια μου είναι πάνω και πρώτα από οτιδήποτε άλλο! Τίποτα δεν θα είχα πετύχει χωρίς την οικογένειά μου! Η κατανόηση, η συνεχής υποστήριξη και η αγάπη της οικογένειάς μου είναι ανεκτίμητες αξίες για μένα! Τα σημαντικότερα μετάλλια της ζωής μου! Η γυναίκα μου, πριν 33 χρόνια, δεν ήξερε αν το σχήμα της σφαίρας ήταν τετράγωνο ή στρογγυλό! Τώρα είναι ο προπονητής μου που με διορθώνει, διοργανώνει όλα μας τα ταξίδια για τα πρωταθλήματα στο εξωτερικό, φροντίζει τα πάντα έτσι ώστε εγώ να μπορώ να ξεκουράζομαι, να ανακτώ δυνάμεις και να μπορώ να παλεύω σε κάθε αγώνα για τα μετάλλια! Πρέπει να ομολογήσω ότι κάποια στιγμή που τα παιδιά μου ήταν άνεργα κι εγώ συμμετείχα σε αγώνες στο εξωτερικό είχα μεγάλες τύψεις!

Το κίνημα των Διαχρονικών Αθλητών στην Ελλάδα αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα. Ποια είναι η θέση σου? Τι πιστεύεις ότι μπορεί και πρέπει να γίνει ώστε να ξεπεραστούν τα προβλήματα, να υπάρξει ανάπτυξη του κινήματος και προσέλκυση νέων αθλητών?

Αν και η αξία του κινήματος των διαχρονικών αθλητών είναι πολύ μεγάλη καθώς δίνει στον καθένα, ανεξαρτήτως ηλικίας, την δυνατότητα να αθλείται μαζί με τους φίλους του και να κοινωνικοποιείται συμμετέχοντας σε αγώνες, η αλήθεια είναι ότι έχει πολλούς εχθρούς και πολλά προβλήματα. Δυστυχώς πιστεύω ότι βρισκόμαστε στην αρχή του … μεσαίωνα του κινήματος των διαχρονικών αθλητών, με συμπεριφορές ρεβανσισμού που ουσιαστικά πριονίζουν τα πόδια του κινήματος! Απαγορεύσεις και ακυρώσεις αγώνων την τελευταία στιγμή, αγώνες που οι εκκινήσεις δίνονται με σφυρίχτρα, μέχρι και το φετινό Πανελλήνιο Πρωτάθλημα που εδώ και καιρό είχε ανακοινωθεί ότι θα γίνει στον Βόλο και η προετοιμασία του ήδη είχε ξεκινήσει, ακυρώθηκε τελικά και θα το αναλάβει η Καρδίτσα … Αν συνεχιστούν οι σημερινές κοντόφθαλμες πρακτικές σε λίγο δεν θα γίνονται καθόλου αγώνες, την στιγμή που σχεδόν όλα τα υπόλοιπα Βαλκανικά κράτη διοργανώνουν για παράδειγμα εθνικά πρωταθλήματα κλειστού στίβου!

Όπως σε κάθε άθλημα, έτσι και εδώ πρωταγωνιστές πρέπει να είναι αθλητές! Οι διαχρονικοί αθλητές είναι ερασιτέχνες που με το υστέρημα τους, στον όποιο ελεύθερο χρόνο τους και με πολλές θυσίες, χρηματοδοτούν την προσπάθεια και την αγάπη τους για αυτό που κάνουν! Οι αθλητές λοιπόν δίνουν υπόσταση στο άθλημα και αυτοί, όπως και οι προπονητές τους πρέπει να υποστηρίζονται από τους όποιους παράγοντες και την όποια διοίκηση.

Συνεπώς οι ίδιοι οι αθλητές πρέπει πρώτα να καταλάβουν την δύναμη που έχουν και στην συνέχεια να διεκδικήσουν δυναμικά, αλλά και με ομαδικότητα τον σεβασμό των παραγόντων και την αντίστοιχη σοβαρότητα στην προσπάθεια που κάνουν. Όπως και πολλοί συναθλητές μου έτσι κι εγώ θέλω πολύ να αγωνίζομαι κι έχω ρυθμίσει αντίστοιχα όλη μου την ζωή ώστε να υποστηρίζει την επιλογή μου να ασχολούμαι με τον πρωταθλητισμό. Θέλω όμως τους όποιους παράγοντες αρωγούς σε αυτή την προσπάθεια, να επιλύουν τα προβλήματα και να μην βάζουν επιπλέον εμπόδια.

Αν κάποια στιγμή αποφασίσω να αποσυρθώ και να εγκαταλείψω την ενεργό δράση θα είναι ουσιαστικά εξαιτίας αυτής της κατάστασης και πιστεύω ότι και πολλοί άλλοι διαχρονικές αθλητές θα κάνουν το ίδιο …

Υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα και πολλά θέματα έχουν προκύψει λόγω του ήθους των ανθρώπων που ασχολούνται με τα διοικητικά θέματα του κινήματος. Για να υπάρξει ενότητα πρέπει να υπάρξει πρώτα κάθαρση … Η όποια διοίκηση πρέπει να ασκείται με διαφάνεια και ο όποιος παράγοντας πρέπει πρώτα από όλα να αγαπά ο ίδιος τον κλασσικό αθλητισμό, ώστε να προσφέρει ανιδιοτελώς ουσιαστική βοήθεια στους διαχρονικούς αθλητές να κάνουν το κέφι τους!

Τα οφέλη του αθλητισμού και κατά συνέπεια του κινήματος των διαχρονικών αθλητών είναι τεράστια, τόσο σε προσωπικό επίπεδο για την σωματική και ψυχική υγεία, όσο και για το γενικότερο κοινωνικό σύνολο! Είναι λοιπόν στα χέρια μας, εμάς των αθλητών, να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις και συνθήκες έτσι ώστε να απολαμβάνουμε και να κάνουμε ενωμένοι και απρόσκοπτοι αυτό που αγαπάμε!

Επιμέλεια: Greek Athletics

Τα 3000μ στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου που έγινε 9 με 10 Φεβρουαρίου είχαν αρκετό ενδιαφέρον αφού σημειώθηκαν αρκετά αξιόλογες επιδόσεις.Τον αγώνα κέρδισε ο Μάρκος Γκούρλιας με εξαιρετική επίδοση 8.07.36 , στη 2η θέση ακολούθησε ο Αντρέας Δημητράκης με 8.09.80 και 3ος ο Γιώργος Τάσσης με 8.18.22.

Αρκετό ενδιαφέρον έχει να θυμηθούμε τον ίδιο αγώνα στο ίδιο στάδιο αλλά πολλά χρόνια πίσω και συγκεκριμένα το 1990.Τότε λοιπόν στα 3000μ έιχε προηγηθεί προκριματικός αγώνας όπου τεράστια ονόματα της έποχης έλαβαν μέρος για την πρόκριση στον τελικό.Αθλητές όπως ο Χρήστος Παπαχρήστος,τα αδέρφια Βούζης Αντώνης και Νίκος,Θεόδωρος Ζάχος,Κουβαράς Κώστας,Τσαλτάκης Γιώργος,Ποντίκης Κώστας και πολλοί άλλοι δρομείς υψηλού επιπέδου έτρεξαν για να προκριθούν στον τελικό.Είναι εκπληκτικό που στην κούρσα εκείνη δρομείς με 8.35 έμειναν εκτός 12άδας γεγονός που δείχνει το υψηλό επίπεδο τόσο σε ποιότητα όσο και σε ποσότητα δρομέων αντόχης της επόχης εκείνης.Αρκεί να συγκρίνουμε ότι στο φετινό τελικό των 3000μ με 8.35 ο αθλητής που τότε δεν μπήκε τελικό θα ήταν 6ος!!!

Παρακάτω η κούρσα των 3000μ του 1990 και τα αποτελέσματα των προκριματικών και του τελικού.

αρχείο Γ.Τσαλτάκης

επιμέλεια:Greek athletics

Πολλές φορές στο τέλος μια δύσκολης ημέρας, επιστρέφοντας από την δουλειά και την προπόνηση κάνω ένα γρήγορο απολογισμό κι αναρωτιέμαι αν αξίζει τον κόπο μια τόσο μεγάλη καθημερινή προσπάθεια και με τι αποτέλεσμα …  Ακόμα και μια κούρσα 100 μέτρων που διαρκεί μόλις δεκατρία δευτερόλεπτα θέλει ατελείωτες ώρες προετοιμασίας, στο στάδιο και στο γυμναστήριο … εκεί την κούρσα την έχω τρέξει χιλιάδες φορές … στα κουλουάρ του σταδίου και στο μυαλό μου … στην προπόνηση είναι η επιτυχία, να νικήσεις την κούραση, τον σωματικό πόνο, τις αρνητικές σκέψεις, τον φόβο της αποτυχίας … ο αγώνας που βλέπει ο κόσμος είναι μόνο η βιτρίνα, η κορυφή του παγόβουνου, που από κάτω κρύβονται η τεράστια υπερπροσπάθεια να ξεπερνώ κάθε ημέρα τον εαυτό μου!

Στην περίπτωση μου που κάνω αθλητισμό ως χόμπι και όχι επαγγελματικά, τα προβλήματα είναι ακόμα πιο δύσκολα καθώς πρέπει να δουλεύω πολλές ώρες για να καταφέρω να ανταπεξέλθω στις καθημερινές μου υποχρεώσεις, να προσφέρω στα παιδιά μου την εκπαίδευση και όλα τα απαραίτητα εφόδια που χρειάζονται για την ζωή τους και να συντηρήσω το σπίτι μου … Είναι μέρες που πρέπει να ξεκινήσω νωρίς το πρωί, πρώτα για προπόνηση κι ύστερα για δουλειά και λόγω της υπερβολικής κούρασης από την προηγούμενη ημέρα δεν έχω πραγματικά καμία διάθεση … κι όμως καμία από αυτές τις ημέρες δεν έκανα πίσω, έδωσα κουράγιο στον εαυτό μου και συνέχισα!

Ιδίως τώρα τον χειμώνα που η κούραση της δουλειάς σε συνδυασμό με τις το κρύο και τις αντίξοες συνθήκες που αντιμετωπίζουμε γενικά οι αθλητές της Βόρειας Ελλάδας στην προετοιμασία μας, καθώς δεν υπάρχει κλειστό στάδιο για προπόνηση, αναρωτιέμαι τι κάνω και τι προσπαθώ να αποδείξω … Μα ακόμα κι αν το χιόνι έχει παγώσει τα πόδια μου ή η βροχή με έχει κάνει μούσκεμα μέχρι το κόκκαλο, δεν παράτησα ποτέ μια προπόνηση στην μέση, δεν έφυγα ποτέ από το στάδιο χωρίς να ολοκληρώσω το πρόγραμμα μου ... γιατί αυτό που κάνω το αγαπώ πραγματικά, γιατί η θέληση κι η δύναμη της ψυχής και του μυαλού μου οδηγεί το σώμα μου να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο, κάθε δυσκολία, γιατί θέλω να δίνω το παράδειγμα στα παιδιά μου ότι για αυτά που πιστεύουμε αγωνιζόμαστε μέχρι το τέλος, γιατί θέλω να είμαι για τους νεώτερους αθλητές πρότυπο μέσα και έξω από τους στίβους.

Κι έτσι έρχεται η επόμενη ημέρα, καθημερινή, Σαββατοκύριακο ή αργία, δεν έχει σημασία, θα πάω για προπόνηση και για δουλειά μετά, θα παλέψω μόνη μου, χωρίς βοήθεια, για να επιβιώσω εγώ και τα παιδιά μου, για να πάω στους αγώνες κατάλληλα προετοιμασμένη, για να κερδίσω μετάλλια, να κάνω ρεκόρ… Η βροχή, ο αέρας, το κρύο και το χιόνι εναλλάσσονται …

Επιμέλεια: Greek Athletics

Αρκετοί διαχρονικοί αθλητές και αθλήτριες συμμετείχαν στην σημερινή ημερίδα του ΣΕΓΑΣ στο ΣΕΦ.

Εκτός από τον Ιούλιο Αρμάο που σημείωσε Πανελλήνιο ρεκόρ στα 800μ. (ηλ. κατ. 40-44), Πανελλήνιο ρεκόρ σημείωσε και η Φανή Λύκου στα 60μ. με 8.49 στην ηλ. κατ. 40-44, καταρρίπτοντας το ρεκόρ της Άννας Δάφτσου που ήταν 8.51.

Πολύ καλή εμφάνιση πραγματοποίησαν επίσης οι δρομείς Ανδρέας Νίνης (ηλ. κατ. 40-44) στα 1.500μ. με 4.32.79, Ανδρέας Μπέσσας (ηλ. κατ. 45-49) στα 3.000μ. με 10.07.33 και Ελένη Δαμουρά (ηλ. κατ. 35-39) στα 200μ. με 28.48 και στα 400μ. με 63.38.

Στην σφαιροβολία ξεχώρισε ο Παναγιώτης Μπαχαρίδης (ηλ. κατ. 35-39), ο οποίος με επίδοση 17.76 μ. κατέλαβε την δεύτερη θέση, πίσω από τον Κυριάκο Ζώτο που ήταν ο νικητής του αγωνίσματος με 20.01 μ. Στο ίδιο αγώνισμα ο Παναγιώτης Ανυφαντής (ηλ. κατ.) με βολή στα 14.40 μ. κατέλαβε την τέταρτη θέση και ο Δημήτρης Γαζής (ηλ. κατ. 40-44) με 11.53 μ. την δέκατη θέση.

Greek Athletics

Πολύ καλή εμφάνιση πραγματοποίησε σήμερα στην ημερίδα του ΣΕΓΑΣ στο ΣΕΦ ο Ιούλιος Αρμάος στα 800μ., ο οποίος με επίδοση 2.05.31 κατέρριψε το Πανελλήνιο ρεκόρ στην ηλ. κατ. 40-44 που κατείχε ο Βασίλης Μακαντάνης με χρόνο 2.05.8 από το 2002! Ο Ιούλιος Αρμάος θα συνεχίσει την προετοιμασία του για το Βαλκανικό και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου διαχρονικών αθλητών που θα διεξαχθούν τον Μάρτιο, ενώ θα συμμετάσχει και στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανδρών/Γυναικών σε δύο εβδομάδες στο ίδιο στάδιο.

Greek Athletics

Την Κυριακή, 20 Ιανουαρίου 2019 διοργανώθηκε στις εγκαταστάσεις του Αγ. Κοσμά ημερίδα ανοιχτού και κλειστού στίβου διαχρονικών αθλητών από τους συλλόγους ΣΕΒΑΣ Αθηνών και ΔΙΑΣ Αθηνών, υπό την αιγίδα της ΟΕΒΑΣ, όπου η Χριστίνα Μαραγιάννη (ΣΥΒΑΣ Λάρισας) με επίδοση 2.45.3 στα 800μ. σημείωσε νέο Πανελλήνιο ρεκόρ στην κατηγορία 45-49, καταρρίπτοντας το δικό της ρεκόρ που ήταν 2.54.04 από τις 24 Ιουνίου 2018 στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα της Αλεξανδρούπολης.

Στο συνημμένο αρχείο μπορείτε να δείτε τα αποτελέσματα, ενώ σημειώνεται ότι η χρονομέτρηση έγινε με χρονόμετρο χειρός.

Την Κυριακή, 17 Φεβρουαρίου προγραμματίζεται να γίνει ακόμα μία ημερίδα για διαχρονικούς αθλητές επίσης στις εγκαταστάσεις του Αγ. Κοσμά.

Greek Athletics

Την καλύτερη φετινή επίδοση στον κόσμο με 2.01 μ. στο άλμα εις ύψος πέτυχε η 36χρονη (γεννημένη στις 22 Ιουλίου 1982) Ρωσίδα Άννα Τσιτσέροβα σε αγώνες στο Τσέλιαμπινσκ (Chelyabinsk) της Ρωσίας στις 17 Ιανουαρίου! 

Η επίδοση αυτή βελτιώνει τα 2.00 μ. που είχε περάσει η Μαρίγια Λασιτσκένε στις 22 Δεκεμβρίου στο Μινσκ της Λευκορωσίας, αλλά είναι ταυτόχρονα και νέο ανεπίσημο Παγκόσμιο ρεκόρ κλειστού στίβου στην ηλικακή κατηγορία W35, καθώς καταρρίπτει το 1.98 μ. της Ισπανίδας Ρουθ Μπέιτια (Χρυσή Ολυμπιονίκης στο Ρίο το 2016 σε ηλικία 37 ετών) από τις 6 Μαρτίου του 2016 στην Μαδρίτη!

Σημειώνεται ότι η Άννα Τσιτσέροβα δεν έχει άδεια από την IAAF να αγωνιστεί σε αγώνες εκτός Ρωσίας.

Η Άννα Τσιτσέροβα ήταν η Χρυσή Ολυμπιονίκης το 2012 στο Λονδίνο με 2.05 μ., και έκτη στην Αθήνα το 2004, ενώ ήταν και Παγκόσμια Πρωταθλήτρια το 2011 στο Νταεγού της Κορέας! Έχει επίσης κατακτήσει τρία ακόμα μετάλλια σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα Ανοικτού Στίβου, καθώς ήταν δεύτερη το 2007 και τρίτη το 2013 και 2015. Το 2015 κατέκτησε στην Μαδρίτη και τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης στον κλειστό στίβο με επίδοση 2.01 μ.

Σε επανέλεγχο ντόπινγκ που έγινε το 2016 έχασε τόσο το χάλκινο μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008 στο Πεκίνο, όσο και το αργυρό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του 2009 στο Βερολίνο, ενώ το 2018 που επέστρεψε μετά την τιμωρία της στην αγωνιστική δράση πέρασε το 1.98 μ. στον ανοιχτό στίβο. 

Τα ατομικά ρεκόρ της Άννα Τσιτσέροβα, που είναι ταυτόχρονα και τα ρεκόρ Ρωσίας, είναι 2.07 μ. από το 2011 στον ανοιχτό στίβο και 2.06 μ. από το 2012 στον κλειστό στίβο αντίστοιχα. 

Greek Athletics

Στο μέσο της χειμερινής περιόδου και καθώς οι αγώνες βουνού έχουν την ... τιμητική τους, με τους συμμετέχοντες να αυξάνουν συνεχώς, το Greek Ahtletics έχει την χαρά να φιλοξενεί έναν από τους πρωταγωνιστές του βουνού, τον Γιώργο Λουφέκη!

Γιώργο, πως και πότε Ξεκίνησες να ασχολείσαι με το ορεινό τρέξιμο; «Πέρασες» από τους αγώνες δρόμου ή σε στίβο;

Με το ορεινό τρέξιμο ασχολούμαι αποκλειστικά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Μέχρι τότε έτρεχα κυρίως εντός στίβου το αγώνισμα των στιπλ. Εκείνη η χρονιά δεν πήγε όπως θα ήθελα και με έφθειρε πολύ, με αποτέλεσμα να σκάφτομαι να σταματήσω τον αγωνιστικό αθλητισμό. Προτού το κάνω και για να μην πάει εντελώς χαμένη η χρονιά είπα να πάω σε έναν αγώνα στα Ζαγοροχώρια που είναι από τους πιο γνωστούς. Εκεί βγήκα δεύτερος  και με κάλεσαν σε έναν αγώνα μετά από 2 εβδομάδες στο Καρπενήσι όπου βγήκα πάλι δεύτερος. Ακλούθησε ένας αγώνας στην Αράχοβα και κάπως έτσι ανακάλυψα έναν καινούργιο κόσμο.

Ποιος ήταν ο πρώτος σου αγώνας σε βουνό; Τι θυμάσαι από αυτόν;

Ο πρώτος μου αγώνας βουνού ήταν λίγο πιο πίσω, το 2013, στην Πεντέλη. Ένας αγώνας όπου θεωρείτε εύκολος για τους «βουνίσιους» αλλά έμενα τότε μου φάνηκε Γολγοθάς! Αυτό που θα μου μείνει από εκείνον τον αγώνα είναι πως είχα πάει με παπούτσια δρόμου αντί βουνού και όταν άρχισαν οι κατηφόρες δυσκολεύτηκα πολύ, γλιστρούσα και έπεσα 2 φορές αλλά δεν δεχόμουν να χάσω στα τελευταία μέτρα! Για την ιστορία κέρδισα εκείνον τον αγώνα!

Τι ξεχωρίζει το τρέξιμο στο βουνό από το τρέξιμο στο στάδιο ή στον δρόμο;

Όσον αφορά τον αγώνα η κύρια διαφορά είναι ότι δεν εστιάζεις στον ρυθμό αλλά στην αίσθηση που έχεις … Να μην «καρφώσεις» στην γλώσσα των δρομέων … Έπειτα ο παράγοντας τεχνική παίζει αρκετά μεγάλο ρόλο.

Η διαφορά στην προπόνηση είναι ότι βγαίνει πιο ευχάριστα από ότι στον στίβο ή στον δρόμο. Μείον είναι βέβαια το ότι δεν μπορείς να συγκρίνεις διαφορετικές προπονήσεις ή ίδιες προπονήσεις σε διαφορετικό μέρος διότι ανάλογα με την μορφολογία του εδάφους και τις υψομετρικές κλίσεις το αποτέλεσμα μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικό.

Μπορεί οποιοσδήποτε να ασχοληθεί με το τρέξιμο στο βουνό;

Υπό την κατάλληλη καθοδήγηση ναι, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων. Αρκεί να δοθεί έμφαση στις ιδιαιτερότητες του καθενός.

Ποιος είναι ο χρόνος προετοιμασίας για να τρέξει τον πρώτο του αγώνα σε βουνό ένας αθλητής που ξεκινάει τώρα να προπονείται;

Αν μιλάμε για μια απόσταση μέχρι 20χλμ και ξεκινώντας  από το μηδέν ένας δραστήριος άνθρωπος θα χρειαστεί  6-9 μήνες για να το κάνει με ασφάλεια. Κύριο μέλημα πρέπει πάντα να είναι η υγεία και η ασφάλεια.

Υπάρχουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (σωματικά και ψυχικά)  που πρέπει να έχει κάποιος αθλητής για να διακριθεί στους αγώνες βουνού;

Θα γίνω γραφικός, αλλά τα κύρια προσόντα  είναι η υπομονή και το να μην απογοητεύεσαι! Όχι η θέληση, όλοι θέλουν να πετύχουν! Απλά θέλουν να πετύχουν άμεσα, χωρίς πόνο, κατευθείαν! Δεν γίνεται έτσι! Η Ρώμη  δεν χτίσθηκε σε μια μέρα! Από εκεί και πέρα θα βοηθήσει  η μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου για να έχουμε μια υψηλή αερόβια ικανότητα, μυϊκή αντοχή και δυνατούς συνδέσμους και τένοντες.

Λόγω της ιδιομορφίας του εδάφους «εγκυμονεί» κινδύνους το τρέξιμο στο βουνό;

Ναι, το τρέξιμο στο βουνό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή! Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος πτώσης ή να γυρίσει κάποιο πόδι! Οι κίνδυνοι μειώνονται όταν γυμναστούν κατάλληλα η ποδοκνημική, ο κορμός(!!!!) και φυσικά φορώντας το κατάλληλο παπούτσι.

Ποιες είναι οι σημαντικότερες διακρίσεις σου;

Στον στίβο έχω διακριθεί τόσο στα στιπλ, όσο και στα 5-10 χλμ., στο βουνό το σύστημα αξιολόγησης μειονεκτεί λίγο καθώς το πρωτάθλημα sky running απευθύνεται μόνο σε μεγάλους αγώνες, ενώ εγώ ακόμα τρέχω αποστάσεις μέχρι 20-30 χλμ.

Ποιος αγώνας βουνού είναι ο αγαπημένος σου και γιατί;

Κάθε αγώνας που γίνεται αφορμή για να γνωρίσω ένα καινούργιο μέρος απευθείας εντάσσεται στους αγαπημένους μου!

Πόσο σημαντική είναι η ψυχολογική προετοιμασία στην διαδικασίας προπόνησης και προετοιμασίας για έναν αγώνα σε βουνό;

Θα έλεγα καθοριστική!

Πως διαχειρίζεσαι τις αρνητικές σκέψεις και την καταπόνηση κατά την διάρκεια ενός αγώνα (φόβος εγκατάλειψη, πόνος, κούραση, κράμπες, κτλ);

Έχω μια αρχή … «θα κάνεις το καλύτερο που μπορείς  την δεδομένη στιγμή!» Όταν πάλι κουράζομαι, σκέφτομαι πως θα έχουν κουραστεί και οι αντίπαλοι μου! Τον πόνο τον θεωρώ προνόμιο! Νοιώθω τυχερός που μπορώ να πονέσω τόσο πολύ κατά την διάρκεια ενός αγώνα.! Σε κάθε εκκίνηση η σκέψη είναι ιδία … «πόσο πολύ μπορείς να πονέσεις  σήμερα;» Φοβάμαι μόνο πως κάποια στιγμή θα έρθει η μέρα που δε θα μπορώ να πιέσω τον εαυτό μου άλλο!

Ποιες είναι οι δικές σου θετικές σκέψεις στην διάρκεια ενός αγώνα;

Σκάφτομαι πως έχω το προνόμιο να κάνω αυτό που αγαπώ! Δεν νομίζω πως υπάρχει πιο θετική σκέψη!

Πως πιστεύεις ότι η δύναμη της ψυχής και η πίστη μπορούν να νικήσουν την κούραση του σώματος και την λογική του μυαλού στην υπερπροσπάθεια ενός αγώνα βουνού;

Μπορούν να κάνουν θαύματα! Το μυαλό σου θα σου πει ότι δεν μπορείς άλλο πολύ πριν αυτό είναι αλήθεια! Έτσι προσπαθεί να σε προστατέψει! Να τονίσω βέβαια ότι θα πρέπει να έχουμε κάνει τις κατάλληλες εξετάσεις και την κατάλληλη προετοιμασία προτού προσπαθήσουμε να υπερβούμε τον εαυτό μας!

Είσαι ταυτόχρονα αθλητής και προπονητής, πως τα συνδυάζεις και τα δύο;

Όταν τα αγαπάς και τα δυο βρίσκεις τον τρόπο! Η αλήθεια είναι ότι προσαρμόζω το προσωπικό μου προπονητικό πλάνο πάνω στο πρόγραμμα των αθλητών μου και στις υποχρεώσεις μου απέναντι στην ομάδα. Νοιώθω μεγάλη δέσμευση απέναντι στα άτομα που μου εμπιστεύονται τους στόχους τους, τον χρόνο τους και τον μυϊκό τους κάματο!

Ποια η γνώμη σου για τους Masters (διαχρονικούς/βετεράνους) αθλητές;

Αυτήν την κατηγορία την έχω πολύ  ψηλά στο μυαλό μου! Είναι προτροπή για τους νέους! Δείχνουν ότι ο στόχος δεν πρέπει να  είναι μόνο το να φτάνεις ψηλά αλλά και το να διατηρείσαι! Και επίσης ότι ποτέ δεν είναι αργά για να θέτεις στόχους.

Ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι αλλάζουν τα στερεότυπα. Ο αθλητισμός και η υγεία δεν είναι προνόμιο μόνο των νέων. Η εικόνα που έχει ο μέσος άνθρωπος για την κάθε ηλικία μπορεί να αλλάξει μόνο χάρη στους βετεράνους! Χωρίς να υπερβάλλω θα έλεγα ότι τους θεωρώ πολύ πιο αξιέπαινους από κάποιον ενεργό πρωταθλητή μικρότερης ηλικίας!

Greek Athletics